Κελαινώ: Απριλίου 2022

Τρίτη 19 Απριλίου 2022

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

22^ος Ετήσιος Διεθνής Διαγωνισμός Ποίησης,

του Λογοτεχνικού περιοδικού «Κελαινώ»

Θέμα: Την Πατρίδα μ’ έχασα…

(Ξεριζωμός, “συνωστισμος”,προσφυγιά)

Συμμετοχή μ’ ένα ποίημα, (ανέκδοτο και αδημοσίευτο οπουδήποτε), γραμμένο σε ηλεκτρονικό υπολογιστή , (γραμματοσειρά Times New Roman No 14) στη Νεοελληνική, σε οποιαδήποτε μορφή ποιητικής έκφρασης, όχι περισσότερο από 32 στίχους, χωρίς οι στίχοι να είναι πολυσύλλαβοι και σ’ απλό διάστημα. Οπωσδήποτε μόνο μία σελίδα Α4 το γραπτό σας και το ψευδώνυμό σας (μονολεκτικό και όχι ονοματεπώνυμο) επάνω δεξιά στη σελίδα.

Στέλνετε το ποίημά σας, σε τέσσερα (4) αντίτυπα, με απλό ταχυδρομείο (όχι συστημένο) έως 30 Ιουνίου 2022 (σφραγίδα Ταχυδρομείου) προς:

Κυρία Παναγιώτα Ζαλώνη,

Ζαλόγγου 16,

Ίλιον, 131 23, Αθήνα.

Για τον Ποιητικό διαγωνισμό 2022

Ως αποστολέα βάζετε το ψευδώνυμό σας και όχι τα πραγματικά σας στοιχεία.

Στο φάκελο αποστολής εσωκλείετε κι ένα μικρότερο κλειστό φάκελο, όπου είναι γραμμένο, απ’ έξω, το ψευδώνυμό σας (μονολεκτικό) και μέσα, σε χαρτί, γραμμένα (όχι χειρόγραφα): ψευδώνυμο, ονοματεπώνυμο, τίτλος ποιήματος, e-mail (οπωσδήποτε), σταθερό τηλέφωνό και την πλήρη ταχυδρομική διεύθυνσή σας.

Μη συνοδεύετε τα στοιχεία σας, με το βιογραφικό σας, λειτουργεί αρνητικά.

Τα αποσταλλέντα έγγραφα δεν επιστρέφονται, η δε κρίση της επιτροπής του διαγωνισμού, θεωρείται οριστική.

Για περισσότερες πληροφορίες: στην κα Παναγιώτα Ζαλώνη: στο Messenger.

Από τη Διεύθυνση του ΚΕΛΑΙΝΩ

ΔΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Ο Κολλητήρης μαθαίνει κομπιούτερ

Συγγραφέας: Νίκος Μίχαλος

14/03/2015

Καραγκιόζης: Σήμερα αγαπητό κοινό ο γιος μου ο Κολλητήρης, θα μας πει τι έμαθε στη σχολή κομπιούτερ, για πες μας, λοιπόν, Κολλητήρη;

Κολλητήρης: Ας τα μπαμπάκο, έφαγα ξύλο, μου είπανε να πατήσω τα κουμπιά του κουμπιάτωρα, έτσι το λένε Ελληνικά το κομπιούτερ, γιατί είναι γεμάτο κουμπιά. Εγώ ανέβηκα στο τραπέζι, τα πάτησα όλα μαζί με τα πόδια και πάει το μηχάνημα.

Καραγκ.: Δηλαδή πήγες για πληροφορική και έφερες πληροφορίες κακιές αφού έφαγες ξύλο; Τα ’κανες σαλάτα, Ρώσικη, για πες μου πως είναι το μηχάνημα όμως και τι κάνει;

Κολλητ.: Από ότι είδα απ’ τους άλλους μαθητές ο κουμπιάτωρας έχει 100 κουμπιά και βάλε, πατάς κάποιο και λέει στο τζάμι φέσι μπουκ, πατάς άλλο και λέει γιου-τουβλ.

Καραγκ.: Μη μου πεις ότι και το μηχάνημα κατάλαβε ότι είσαι τούβλο και να ξέρεις το μηχάνημα το λένε πι-σι.

Κολλητ.: Ό,τι πεις εσύ, θα σου πω τώρα μπαμπάκο τι κάνει το φέσι μπουκ, εκεί μέσα βλέπεις μουτσούνες και στο γιου-τουβλ έχει διάφορα, το ποντίκι, όμως, τα ξετρυπώνει όλα αλλά φαί τσάμπα δεν βρήκα πουθενά.

Καραγκ.: Εμένα με βρήκε το ποντίκι ή όχι;

Κολλητ.: Όχι, μπαμπάκο, γιατί εσύ δεν είσαι γραμμένος στο ντίρινετ, γιατί θα τους πάστωνες στο ξύλο όλους.

Καραγκ.: Παιδί μου, δεν το λένε ντιρινέτ, αλλά ιντερνέτ αλλά εμένα με ξέρουν όλοι δεν τον χρειάζομαι τον κουμπιάτωρα ευτυχώς που δεν τον είπες αλιγάτορα, κοπριτάκι μου.

Κολλητ.: Ξέχασα να σου πω μπαμπάκο ότι εκεί βάζεις και αγγελία αν θέλεις να πουλήσεις κάτι.

Καραγκ.: Και τι να πουλήσουμε ρε Κολλητήρη, το γάιδαρο.

Κολλητ.: Όχι, το γάιδαρο τον θέλουμε, να πουλήσουμε το παλιό πιθάρι, έτσι κι αλλιώς κάθε βράδυ κοιμάται η γάτα μέσα. Τι να το κάνουμε;

Καραγκ.: Και πού θα κοιμάται η γάτα αν το πουλήσουμε;

Κολλητ.: Τότε να το βγάλουμε έξω να μαζεύει τη βροχή και να κάνω μπάνιο εγώ, τι λες; Όσο για τη γάτα να τη βάλουμε στα καλλιστεία του κουμπιάτωρα και να πάρουμε λεφτά πολλά αν κερδίσει.

Καραγκ.: Πήγαινε να φέρεις τη γάτα λοιπόν, που ξέρεις καμμιά φορά μπορεί να κερδίσουμε.

Κολλητ.: Δεν γίνεται μπαμπάκο, η γάτα τ’ άκουσε όλα και ανέβηκε στα κεραμίδια και δεν κατεβαίνει.

Καραγκ.: Βρε ατυχία, να μην είμαστε και εμείς στο φέσι μπουκ για να πούμε στο κοινό για το θέατρό μας και την αυριανή παράσταση;

Κολλητ.: Μπαμπάκο, θα πω ένα τραγουδάκι∙ Αγγλοελληνικά, άκουσέ το: Άμα θες να φύγεις γκό, άμα θες να μείνεις στέη, στοπ μονάχα να γκρινιάζεις αλλιώς χήαρ να μη στέη.

Καραγκ.: Θεοπάλαβο είναι το τραγούδι και εσύ στοπ όμως τώρα, η παράσταση τελειώνει. Καληνύχτα αγαπητό κοινό και αύριο πάλι εδώ