INTERNATIONAL POETRY of 43 bulletin of KELAINO

INTERNATIONAL POETRY

             A single drop, a Single Word

A single drop of blood

is enough to erase all the lyrics we write
A single drop of blood

is enough to silence all the words we speak
A single drop of blood

is enough to evaporate all the dreams we dream
A single drop of blood

is enough to exterminate all the children we born.
A single drop of blood resists to erase,

to silence, to evaporate,
a unique word that a world carries: P e a c e

Eleni Kappa- Karasavvidou, Greece

---

            Spring rain

Longing for summer

tonight rain spreads across the sky

attacking dry branches

So that withered flowers may bloom

spring waters have flooded the riverbed

but white hair can’t turn green

and starting up at ht stars

the old well dies.

            Hadaa Sendoo-Mongolia

---

            Clarity of the oases

In the middle of the burning sands

The wraith’s feast is marvelous.

It is a penetration to the turmoil

Of the powers that endanger

The silence

The transient water drop

Is the shiver of a mirror in the river

That looks attentively

At the life’s epic and mighty lexicon

The oases shape the feelings,

They catch the repressed desires,

Give strength to the hopes,

Right behind the gauzy curtain

Of the raw mirage

The great fevers wither down in the oases

And the sacred aspirations swell,

For the life with a heavenly image,

That is closed in the hospitable hearth

Of the natal home

            Nadia-Cella POP-Romania

---

            Immersion

Immerse

Into the boundless

And billowy

Ocean

No effort is spared

Utter devotion

Go ahead bravely

Without turning back

Even exhausted of all strength

Even drowned

I am a willing horse

Since you are my love,

Brilliant poem

I am willing to pay

My whole life for it

            Hsu Chi Cheng-Taiwan

---

            The apple

             Το μήλο

Γλυκό της αμαρτίας φρούτο

ενός μύθου επανάληψη

κάθε ημέρας, κάθε νυχτιάς.

Όλη μας η ζωή

μεγέθυνση μιας λέξης

μια επιθυμία συνεχής.

Το μήλο, ένα καλλιτέχνημα

που σημαίνει γνώση και ζωή,

μαντεία του πόνου

του φόβου και της ενοχής.

Το μήλο, εικόνα της λογικής

κλοπή του παραδείσου

περιορισμένο από την προφητεία.

            Teresinka Pereira-USA

Μετάφραση: Διον. Κουλεντιανός

---

Play out, you actors
The black comedy of the world,
Tired of philanthropy,
Your "philanthropy" captured
by the hidden camera;
And the prize of your play
The jury may hang with heated hands...
The actors only play!

            Kristaq F. Shabani-Albania

__

            Report

Throughout centuries

popular-trees of the forest

outline

far away

the green ghost

that comes by

on the way

of life

and with dark words

call destiny:

“Profane voice

of my secular centuries,

stop today

your domination

to which grace

you claim in vain”

            Victor Busà

Transl. by Teresinka Pereira

---

In My Own Way

Με τον τρόπο μου

Παρατηρώντας ατέλειωτα

Στο πιο περαστικό σύμπαν

Είμαι μια έρευνα καθαρή

Χυτή απέναντι στον άγνωστο ωκεανό.

Μη φροντίζοντας ποτέ για τιμή

Απλώς εργαζόμενη σκληρά

Θα παραχωρηθώ σίγουρα

Σ’ ένα νέο φεγγάρι που βαθμιαία

γίνεται πανσέληνος

Με το χρόνο.

            Choi Laisheung-China

Translated by Antonios Zalonis

---

A sleepless night

Μια άυπνη νύχτα

Οι στέγες σπιτιών κοιμούνται,

έτσι είναι οι κλώνοι και τα φύλλα,

όμως η σκέψη

δεν μπορεί να αναπαυθεί

αν και εκείνων των οποίων

τα δάκρυα είναι άγρυπνα μ’ ελαφρύ ύπνο.

Ίσως, πριν τελειώσει η νύχτα,

η πέννα να βρει τον τρόπο της

μακριά απ’ την αϋπνία,

ν’ ανοίξει πόρτες μυστικές

και να καταγράψει λέξεις

οδηγώντας κατευθείαν

στο λαβύρινθο, παίρνει

την ίδια την ουσία της ψυχής,

σε μια καλύτερη πλευρά του κόσμου.   

            Dragan Dragoslović-Serbia

Translated by Antonios Zalonis

---

            It Is You

It is your eyes but not your mouth

That is singing a most sweet song

With silence instead of words

You let your sadness out

With a sickle instead of a sword

You have reclaimed a holy land

It is your quietness but not your restlessness

That makes the strings in my soul echoing

            By Zhu Likun (China)

(Tr. Yang Zongze), at the request of Dr. Zhang Zhi

---

            Για κείνο το σιγοτραγουδό σου

            For him your silent song

I have time to hear,

from your lips that silent song  

from where the melodies,

come out as cheerful girls

from the door of the school

and run in the world of their chastity.

That ditty,

that drips honey

and wake up the house

as the breeze the drowsy small nest.

At your lips,

keeps its look the waiting,

the sympathy is all ears.

For that your silent song

            Iliaz Bobaj-Albania

Translated in English

by Anthony Zalonis

---

Flag of mourning

Σημαία πένθους

Είναι μια κοιμισμένη κραυγή

Και συγχρόνως ένα σύμβολο αιώνιου πόθου,

Που πετά προς ένα πράσινο λιβάδι.

Η σιωπή της, εχθρική αγάπη

Όπως θάφτηκε στα σύννεφα

Και η θλίψη της που ρέει σαν ένας ποταμός.

Είναι αυτή η σημαία, τόσο εύθραυστη,

Είναι ένα δάκρυ φωτός, που έδωσε ο Θεός.

            Baek Han-Yi - Korea

___

Είναι ωραίο να ονειρεύεσαι
 
Είναι ωραίο να ονειρεύεσαι,

ότι θα μνημονεύεσαι 
όταν η ζωή σου πετά μακριά.
Όταν, για πάντα,

μια μέρα θα έχεις ξεσχιστεί
στη γη, στα βάσανα, σ’ αυτό που κρατάς,
από το απάνθρωπο θάνατο που εσύ,

μάταια, κεραυνοβολήθηκες
με λοιμογόνο δύναμη, που το πεπρωμένο
ακυρώνει θανάσιμα στη λησμονιά.
Είναι ωραίο να ονειρεύεσαι

ότι ο άνθρωπος σε τέτοιον εμπιστεύεται
τις σκέψεις σου του εφήβου και του παιδιού,
μίλα για σένα,

σαν τέτοιος να είσαι ένας ηθοποιός
σαν τέτοιος να είσαι αιώνια ζωντανός
και να μην υπενθυμίζεις

στους άλλους ότι θνητός
συ πήγες στο θάνατο, ενώ τέτοιος ακριβώς
σ’ αυτόν που πάντα έζησε στη λησμονιά.

Και εγώ επίσης θα ήθελα να ονειρευτώ,

με την ποίηση, να ακούσω αύριο,

όταν μεταξύ σε σταθερές πέτρες
ή στο γυμνό έδαφος, το κρύο και αβοήθητος,
θα είμαι προς κατανάλωση στη ώρα,
το ξανακάλεσμα των πουλιών και των παιδιών,
Ενώ εγώ, επιμελής, με καρδιά κοντά τους
ευγνώμων θα προσφέρω ένα λουλούδι.

Alfano Antonio-Italia

Translated by: Antonio Zalonis

---

Ερήμωση

Πλησιάζει χρόνος που ’χει φύγει,

κι όλα στη θέση τους σιωπούν.

Και καρτερούν τα δυο της χέρια,

μην τα παλιά κι αναστηθούν.

Μα δεν θα έρθει, και η μοναξιά

σε πνίγει ασφυκτικά, βαριά…

Και σου γκρεμίζει τα παλάτια

όσα είχατε χτίσει μια φορά.

Τι δύσκολη η ζωή σαν χάνεις

το αγαπημένο ταίρι το καλό.

Σφαγμένο περιστέρι η καρδιά,

αιμορραγεί με θάνατο αργό.  

Ντίνα Αμανατίδου-Australia

---

            Δίχως ελπίδες

Σαν βλέπει μπρος βαρύ σκοτάδι

τα όνειρα γίνονται ρημάδι

αντί για φως να αντικρίζει

σκότος πυκνό και να βαδίζει.

 

Θαρρείς και βρίσκεσαι στον Άδη

δίχως ελπίδες, δίχως χάδι

που την καρδιά να ξαναρχίζει

δύναμη, θάρρος να γεμίζει.

 

Σαν λαμπερός δεν ανατείλεις

εκεί που υπάρχουνε συντρίμμια

αν τις αχτίνες σου δε στείλεις

 

θα περπατούν θεριά, αγρίμια,

ο ένας τον άλλο θα σκοτώνει,

μίσος, κακία θα φουντώνει.

            Αθηνά Γκινάκη-Australia

--- 

            Έκπτωτος

Στα όνειρα μου όλο έπεφτα…

Και έπεφτα…

            και έπεφτα…

Και χανόμουν

Σ’ ένα ξηρό και

Απύθμενο μαύρο.

Ώσπου μια μέρα, 

Άκουσα βραχνό ψίθυρο να μου λέει:

«Άνοιξε τα μάτια σου…»

Ξύπνησα.

Πονούσα πολύ…

Και διψούσα.

Κοίταξα γύρω μου.

Σκοτάδι.

Πουθενά νερό.

Μόνο μαύρη φωτιά.

Πήρα κομμάτι απ’ τη φωτιά

Και το ’φαγα.

Μύρισε θειάφι.

Τότε κατάλαβα

Ποιος ήμουνα

Και που ήμουνα.

Έκλεισα τα μάτια

Και ούρλιαζα στα βάθη…

Ζωή Παύλου-Cyprus

__

            Forgotten

I saw you inside the morning train

and felt inside me a hurricane,

but lost you in crowd and web of streets

and my heart broke in thousand bits.

I met you again but didn’t dare

to spell some words to show my care

and now may be you’re far apart

to heal the wounds into my heart.

The wind is cold, the train is falling

and you’re so far to hear my calling,

the sea is angry, the bottle has broken

you missed my message and I’m forgotten.

George E. Marinakis

---

            Βαθυστόχαστος οίστρος 

Βαθυστόχαστο της πνοής μου αεράκι

ήρθες να μου ξυπνήσεις

του νου μου τις ανησυχίες.

Παλεύω τώρα με την ίδια ζέση

ν’ ανταμώσω τ’ ατέλειωτο

που οι αιώνες ξεφτίσαν

την ίδια του υπόσταση.

Γυροφέρνω στους ίδιους δρόμους

στα ίδια μονοπάτια

ν’ απαντήσω ένα φως

έναν ήλιο μιας ξάστερης μέρας

που θα λάμψει η χαρά

και θα λείψουν οι πόνοι.

Που στενάζουν με πάθος

την οργή να πετάξουν

στους αιθέρες, στο κύμα

που παλεύουν μαζί

με το ίδιο το αίμα

που κυλάει παντού

στου θανάτου το στόμα.

            Καίτη Παύλου-Australia

---

            I tuoi occhi belli!

I tuoi occhi belli

mi hanno incantato,

le tue labbra rosee

mi hanno ingannato.

I tuoi occhi belli

mi hanno incantato, tesoro mio,

le tue labbra di velluto

mi fanno impazzire.

Quando negli occhi ti guardo

il moi cuore sospira,

quando le tue labbra bacio

il moi corpo rabbrividisce.

Le tue labbra fonte di freschezza

che quando le bacio

senza bere il vino

mi ubriaco, e sento il capogiro.

   Zanetta Kalyva-Papaioannou-Greece

--

Ο έρωτας του ρήματος με το ρήμα

Πώς να παραστήσω τη ζωή;

Να υπαινιχθώ δραστήριες επιδόσεις.

Να υποσχεθώ πύργους, στέγες αγάπης.

Να ζωγραφίσω απογειωμένα όνειρα.

Θα ’ναι μελένια τα ρήματα.

Οι ρήσεις γλυκές, εξορκισμός στη μιζέρια.

Ο λόγος ηδύς, ηδονικές οι στιγμές του.

Στην άκρη της γλώσσας, ερωτικές οι δηλώσεις,

ύμνος στον έρωτα, να καρπίσει ζωή.

Θα λαλώ αγαπητικά την αγάπη,

όχι με πλάνης ουτοπία.

Ελπιδοφόροι αχοί, να μαζέψουν

της ζήσης τα στείρα ρήματα.

Γλυκόλογα, αναστημένης χαράς βάθρα.

            Νανά Ρουμπελάκη