Σε μια νύχτα Χριστουγέννων

«ΣΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ»

Τα πρωινά ταξίδια με τους γλάρους και τα κύματα,

ανθρώπους δυνατούς, μα πονεμένους, θα θυμίζουν.

Μικρά μπουκέτα της ψυχής, στα ώριμα τους βήματα…

Δυόσμο και δεντρολίβανο μου έφεραν, που μυρίζουν…

…το άρωμα της ζεστασιάς,

της ανθρωπιάς και της παρηγοριάς!

Το άρωμα μιας νύχτας Χριστουγέννων!

Τότε που πέταξα με τα φτερά αγγέλων!

Σε μακρινά ταξίδια που στα ποιήματα με όρισα,

σαν τιμαλφές μες την ψυχή μου έκρυψα με δέος,

εκείνης της αρχόντισσας το ήθος που εγνώρισα!

Πόνος κι αξιοπρέπεια! Συνδυασμός ακραίος!

Σε βραδινά ταξίδια με σελήνες και νεφέλες,

εκείνον τον προστάτη – σύντροφο της, συντροφεύω…

όταν με θλίψη από τη μοναξιά, κείτονται κουρασμένες,

η αντοχή και η καρδιά… κι εγώ γλυκά θα τις θωπεύω…

… για να ’ναι ακόμα ζωντανές!

Όχι, δε γίνανε όλα Χτες!

… μα ακόμα θα υπάρχουν και θα ζουν,

Άνθρωποι που ανθρώπους αγαπούν!

Τις νύχτες που μακριά τους ταξιδεύει η ζωή μου,

πάντα θα κάθομαι σε μια φιλόξενη γωνιά,

σε μια νύχτα Χριστουγέννων,

σαν προσκύνησε η ψυχή μου

και έκτοτε προσεύχεται για αυτούς ευλαβικά!

            Κατερίνα Ν. Κολυδά-Άνδρος