.
Με τη ματιά του Πάνου Κούρβα
Θεωρώ τιμή μου που αξιώθηκα εδώ σήμερα να πω δυο λόγια για την κυρία Παναγιώτα Χριστοπούλου - Ζαλώνη.
Μια κυρία που ανήκει στον χώρο των πνευματικών δημιουργών που σέβονται και ευλαβούνται την ιερότητα της ποιήσεως.
Μια ποίηση που γοργοκυλά με εκφραστική ωριμότητα και επιγραμματικές φράσεις πάνω σε λυρικό υπόστρωμα.
Οι στίχοι της λαξευτοί με ανάγλυφη ενάργεια, τονισμένοι στους χτύπους της καρδιάς, μοιάζουν εύχυμοι καρποί με ιδιαίτερο ειδικό βάρος.
Από τους κρυψώνες της μνήμης της ανασύρει νοσταλγικά ενθυμήματα και διατυπώνει προσδοκίες για να διατηρήσει την παντοδυναμία του έρωτα και της αγάπης μέσα στις οξειδώσεις του χρόνου.
Η ποιήτρια συμπυκνώνει όλες τις αξίες με ελπιδοφόρα μηνύματα που αποπνέουν το μεθυστικό άρωμα της γυναικείας ευαισθησίας και οραματίζεται μέσα στο θρόισμα μιας λεπτεπίλεπτης μετρικής μια μουσικότητα, οραματιζόμενη με νεανικό σφρίγος.
Η ψυχική της ευγένεια και η τρυφερότητα είναι η κινησιουργός ουσία της γραφίδας της. Μέσα από την εκφραστική εικονογραφία της διακρίνονται οι λέξεις του πόνου, της προσμονής και της ελπίδας σε μια νοηματική σύζευξη μέσα στη χρωματική ποιητική της πανδαισία.
Τα ποιήματά της είναι απόσταγμα ευαισθησίας με συγκινησιακό παλμό, που πηγάζουν ενίοτε μέσα από ένα μελαγχολικό γαλήνεμα.
Οι μικροί στίχοι της με τις διακριτικές εκφραστικές πινελιές της λεκτικής αφαίρεσης γίνονται στη σωστή δόση, έχοντας ως θεμέλιο λίθο την ορθότητα του λόγου.
Ο ποιητικός της λόγος είναι ζωντανός σε όλα τα κυματίσματα της ζωής, το ερωτικό πάθος διακρίνεται να αλαφροδένεται με την αγάπη αναβρυστικά και πηγαία, σπιρουνίζοντας και συγκινώντας τον αναγνώστη.
Η ποίησή της έχει την προσωπική της σφραγίδα, σκορπίζοντας τη λεπτότητα των συναισθημάτων της, μετουσιωμένων σε στίχους με ολάνθιστη λυρικότητα, αφήνοντας γύρω μας μια όμορφη αντιλαλιά.
Ο στοχασμός της είναι ο τιμονιέρης των σκέψεών της, σαν να θέλει να ενορχηστρώσει νέες ποιητικές φωνές με ολοζώντανη εικόνα ακόμα και μέσα στη συμπύκνωση μιας σκιάς, για να τις προσφέρει με απλοχεριά αιχμαλωτίζοντας τον αναγνώστη.
Πρόκειται για ρωμαλέα και θεμελιωμένη ποίηση με στίχους γεμάτους ψυχική ευφορία, ποιήματα διανθισμένα με λογοτεχνική πνοή.
Τα ποιητικά της τόξα στοχεύουν ψηλά στον θείο λόγο και η ποιήτρια, σαν μια πολύφωνη ιέρεια της τέχνης, με συνέπεια και σεμνότητα μας φιλεύει τον μόχθο της.
Στην ποίησή της υπάρχει μια αξεδίψαστη στόχαση που αντλεί από τα ποτάμια της ζωής με το ποτήρι της ευαισθησίας, ανοίγοντας περάσματα με σωστούς προσανατολισμούς μέσα από τη συνεχή σπουδή της στα ρεύματα της σύγχρονης λογοτεχνίας.
Κυρία Ζαλώνη,
εύχομαι να συνεχίσεις για χρόνια ακόμα να θεραπεύεις την καθημερινότητα με τον ποιητικό σου λόγο, πληθαίνοντας με την προσφορά σου τη σύγχρονη λογοτεχνία μας.
Φίλες και φίλοι, η κυρία Ζαλώνη σήμερα δεν κάθεται μπροστά μας απλά σε μια θέση, αλλά νοερά στην περίοπτη θέση που έχει κατακτήσει στον φωτισμένο ποιητικό Παρνασσό.
Κυρία Ζαλώνη,
για τα εύοσμα άνθη της ποιήσεώς σας που μας έχετε χαρίσει σας ευχαριστούμε πολύ. Π. Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου