Σ ʼ
ευχαριστώ που υπάρχεις
Μες της ζωής τ'
απομεσήμερο
στις σκέψεις βουτηγμένος
μετρώ τους ήλιους που με ζέσταναν,
τα δέντρα που δροσίσανε
τις πιο καυτές στιγμές μου,
τις ώρες τρυφερότητας που
χαίρομαι
ταξιδευτής τ' ονείρου μιας αγάπης.
Σ' ευχαριστώ που υπάρχεις.
Γυναίκα εσύ.
Στα μονοπάτια της ζωής που με
ματώνουν
πάνω σ' αγκάθια και τριβόλια
περπατώντας,
παλεύοντας τις άγριες
καταιγίδες,
βάλσαμο ουρανόσταλτο
κάθε καημού και πόνου.
Άρωμα αγριολούλουδου,
πνοή ζωής και φως μου
Σ' ευχαριστώ που υπάρχεις.
Γυναίκα εσύ.
Το χέρι που κρατώ με σιγουριά
τιμόνι σταθερό ,στήριγμα
κόσμου.
Λιμάνι ποθητό ,απάνεμο.
Βλέμμα γλυκό που μ' ανασταίνει
κάθε φορά στα Τάρταρα που χάνομαι.
Νάμα ζωής , ελπίδα ζήσης.
Μάννα, αδελφή, σύζυγε, ερωμένη
όποια μορφή κι αν έχεις
Σ' ευχαριστώ που υπάρχεις.
Γυναίκα εσύ.
Γιώργος Γιακουμινάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου