ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΟ ΠΟΙΗΜΑ, 3ου ΦΙΛΟΖΩΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ - ΛΑΜΙΑΣ

            Ελένη Αλεξίου

 

Ο ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΕΝΟΣ ΧΟΙΡΟΥ

 

Δεν πάτησα ποτέ χορτάρι

δεν άκουσα πουλί.

Ο κόσμος μου όλος το κελί

που τώρα πληγώνει τα πλευρά μου

-αλίμονο όσο μεγαλώνω, μικραίνει η ζωή-

                              [κάποτε από την τρέλα μασούλησα τα κάγκελα

                               - μου βγάλανε το άλλο πρωί τα δόντια].

 

Δεν γνώρισα τη μάνα μου.

Λένε ότι μας γέννησε

η σκρόφα στη γωνία

-ελεύθερος ήμουνα μόνο στην κοιλιά της.

Δεν τη μύρισα ούτε την άγγιξα ποτέ

-κι ας λένε ότι η αγάπη θρέφει-

ούτε με άγγιξε κανείς.

                              [Μόνο το γάντι του ανθρώπου

                              που με ευνούχισε μετά τη γέννα

                              κι η μπότα του όταν με κλωτσά

                              να τρώω τις ορμόνες τους με όρεξη].

 

Όνειρα δεν βλέπω

τον ήχο της ήσυχης νύχτας αγνοώ.

Κάθε τόσο πετάγομαι από κραυγές.

Οι μεγαλύτεροι γνωρίζουν

                              [τα αδέρφια μου

                              - ήρωες ακήρυχτου πολέμου

                               μάρτυρες χωρίς θεό-

                               κατάματα κοιτώντας  τον σφαγέα

                               παρακαλούν να ευστοχήσει]

κι έπειτα, λένε, έρχονται όλα πιο κοντά

τα λιβάδια, τα πουλιά, η μάνα μας.

 

---------

 

      Η αναισθησία, η ασπλαχνία, η βαρβαρότητα κι η κτηνωδία του ανθρώπινου γένους απέναντι σ’ ευάλωτα πλάσματα συνευρίσκονται στον "Μονόλογο ενός χοίρου", σ’ ένα ποίημα-εγχειρίδιο γεμάτο σοφία.

     Ευχαριστούμε θερμά τη δημιουργό του, τη συμπολίτισσά σας Ελένη Αλεξίου, την εκφράστρια και πρέσβειρα όλων των ισότιμων μετόχων και κληρονόμων της Γης, που με την πέννα της κατορθώνει και ταρακουνά την υπεροψία όλων μας.  

     Τη συγχαίρουμε ιδιαίτερα για τη διάκρισή της στον 3^ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ζωοφιλίας και της ευχόμαστε ολόψυχα κάθε δημιουργική συνέχεια.   

Νίκη Βλάχου

Εικαστικός – Λογοτέχνης – Σύμβουλος Έκδοσης Λογοτεχνικού Περιοδικού ‘’ΚΕΛΑΙΝΩ’’