Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2021

Ποίημά μου ΤΟ ΤΡΥΠΙΟ ΦΛΑΟΥΤΟ

 

Το ποίημά μου «Το τρύπιο μου φλάουτο».

Ακολουθεί μεταφρασμένο και στην Ισπανική γλώσσα

από τον: Felipe De Jesus A. Hernandez, Country: Mexico

 

Το τρύπιο μου φλάουτο

 

Βαδίζω σ’ ένα κομμάτι σύννεφου.

Εκεί ο δρόμος μου.

Χιόνι το γέλιο μου.

Ο ήλιος στον τόνο του νέος,

δεν το λιώνει, το σώμα παγώνει

και τα πουλιά

στα σύρματα τα τηλεφωνικά.

Η γη συστέλλεται.

Οι ιδέες διαστέλλονται,

στο λευκό μου χαρτί πετούν,

στην καρδιά του χτυπούν,

στου αιμάτου του τη ροή κυλούν.

Γίνονται φωνές -κραυγές-,

 αλήθειες πικρές.

Σ’ ένα κομμάτι σύννεφου ο δρόμος μου,

κι ο ήλιος, αριστερά της αγωνίας μου,

κτυπάει πλάγια, δε με ζεσταίνει.

Σπαθιά τα χέρια μου

στην «κόψη» των ανθρώπων.

Κρύοι άνεμοι βελονιάζουν τα χέρια μου.

Κλείνει τα μάτια της και σκοτεινιάζει

η αισθηματικότητά μου.

 

Άχαρα παίζω το τρύπιο μου φλάουτο.

                             Παναγιώτα Ζαλώνη

===== 

Title: My Leaking Flute

Author: Panagiota Zaloni

Country: Greece

Languages: English and Spanish

Voice Rendition: Eden Soriano Trinidad Country: Philippines

Translator in Spanish: Felipe De Jesus A. Hernandez Country: Mexico

----

Mi flauta goteando

 

Camino sobre una parte de la nube

ahí está mi camino,

la nieve es mi risa,

el sol en su trono, tan joven, no derrite la nieve,

el cuerpo se congela,

y los pájaros, en los cables telefónicos.

La tierra se encoge, las ideas se dilatan,

en mi papel blanco vuelan,

en su corazón laten,

ruedan en el flujo de la sangre.

Se vuelven voces -gritos-,

verdades llenas de amargura...

En una parte de la nube está mi camino,

y el sol está a la izquierda de mi agonía,

golpea a los lados, no me calienta en absoluto.

Las espadas son mis manos en la "vanguardia" de las personas.

Los vientos fríos atraviesan mis manos.

Ella cierra los ojos y mi sentimentalismo

simplemente se oscurece.

Sin gracia, toco mi flauta que gotea.

Panagiota Zaloni

Grecia

Derechos reservados de autor

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου