ΣΤΟ ΜΗΚΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ- AT THE LENGTH OF LOVE-愛的旅程 希臘 潘娜吉娜塔‧克莉斯波羅—扎洛妮 作 της Παναγιώτας Ζαλώνη

Στο μήκος της Αγάπης

της Παναγιώτας Ζαλώνη

A t the Length of Love

Written by: Panagiota Zaloni

愛的旅程    希臘 潘娜吉娜塔‧克莉斯波羅—扎洛妮 作

1.-

Ποίηση είναι

να χαϊδεύεις με τη φαντασία σου

ολάκερο ωκεανό.

Εκείνος να συμπτύσσεται

όλος μια μάζα μέσα σου,

γαλήνιος και δροσερός

κι ο λευκός του αφρός

να εισρέει στις φλέβες σου,

ευδαιμονία την υπόστασή σου

να γεμίζεις…

Λέτε;

----

Poetry is

to caress with your fantasy

a whole ocean.

He, concentrating

a whole maze inside you,

tranquil and cool

and his whitest foam

to enter your veins

and you to fill with bliss

your whole existence…

Is that what you say?

----

詩是

以你的幻想

予以擁抱的整個海洋。

它，匯聚

所有迷幻在你的內裡，

冷靜

和它最白的泡沫

進入你的脈搏裡

而且充滿你的整個存在

以福祉……

你是這意思嗎？

===============================

  

2.-

Ώρα του ωραίου…

Βυθίζομαι σιωπηλή

σ’ αλληγορία ποιητική.

Ουσίες γλυκές γεύομαι,

κι ας είναι το ποίημα πικρό.

Ύστερα αγέρας παίρνει

την ώρα και το ωραίο,

και φεύγουν…

Μόνη εγώ,

τυλιμένη σε σερπαντίνες σιωπής,

σε φλέβες ερωτικής βροχής

περιπλανιέμαι…

----

The time of beautiful…

I sink silently

in an allegory of poetry.

I taste substances of sweetness

even if the poem is bitter.

Later on a wind takes

the time and the beautiful

and then both go away…

Alone myself,

wrapped up in paper ribbons of silence,

in veins of erotic rain,

I wander…

----

是美好的時刻……

我靜靜地沉浸在

詩的諷諭裡。

我嚐味著甜蜜的實體

即使詩是苦的。

之後反而
享有時間和美好

然後兩者俱失……

獨留下我，

以寂靜的絲帶包裹，

在詩情的雨之脈搏裡

我徘徊著……

==================================

3.-

Αναίρεση

Αφαίρεση

Καθαίρεση

Όλα για Εκείνη.

Τι να πεις…

Ήπιε το κώνειο

με ένα, «αχ, γιατί;»

           

----

Refutation

Subtraction

Deposition

All for her.

What can you say…?

She drank the hemlock

with an “Oh, why?”

----

辯駁

削減
口供

全部針對她。

你能說什麼……？

她喝下毒藥

口中一句“噢，為什麼？”

================================

4.-

Όνειρο,

μην ακούς

της μέρας τη φυσαρμόνικα˙

έχει πίκρες η μέρα.

---

Dream,

don’t listen to

the day’s harmonica

the day has a lot of bitterness.

----

作夢，

不聽

白晝的口琴，

白晝有一堆苦楚。

================================

5.-

Τ’ όνειρο λαχταράει, σπάει.

Χανόμαστε…

φαντάσματα περιφερόμαστε.

Λανθασμένες νότες

έπαιξαν οι μουσικάντηδες.

Μας κέρασαν κρασί

απ’ άδειους αμφορείς.

Μπορείς να ξεχάσεις,

μπορείς;

Τα μάτια του ωκεανού,

μπορείς;

---

The dream palpitates it breaks.

We’re lost…

We wander about like phantoms.

Notes of mistakenness

the musicians played.

They gave us a toast of wine

from empty amphora’s.

Can you forget, oh, can you?

The eyes of the ocean, can you?

----

天亮時，夢忐忑著。

我們迷失了……

我們徘徊如幽靈。

如音樂家彈奏的

錯誤的音調。

他們從雙耳長頸瓶

倒給我們一盅酒。

你會忘記嗎？

噢，你會忘記？

忘記海洋的眼睛，

你會？

================================

6.-

Νυχτιάτικο τραγούδι

Το μαξιλάρι που γερνάς,

μ’ ώρες φορτωμένες φως,

μ’ ώρες φορτωμένες εκστάσεις.

Τροβαδούρος ο ίδιος,

της φαντασίας ο θεός.

Κι ο ουρανός,

απ’ τ’ ανοιχτό του παραθύρι,

να γεμίζει τις χούφτες σου

   α σ τ έ ρ ι α.

Να βυθίζεται σιωπηλός

σε παλιά ερωτικά μονοπάτια,

μαγεμένος απ’ του τροβαδούρου τις νότες.

Να φιλιέσαι παθιασμένα

με λέξεις, χρώματα, ευωδιές,

χαράζοντας γραμμές

στο κορμί ενός νυχτιάτικου τραγουδιού.

---

A night’s song

 

The pillow on which you are getting old

with hours full of light,

with hours full of ecstasies.

You, the open county-singer,

you, the god of fantasy.

And the sky

from your open window

to fill your palms

with stars…

To set himself in silence

in old erotic paths

enchanted by the country-singer’s songs.

To be kissed in deep lust

with words, colors, fragrances,

engraving lines

on the body of a night’s song.

----

夜歌

你枕到老的枕頭

充滿光的時刻，

充滿狂喜的時刻。

你，開放的鄉村歌手，

你，幻想的神。

從你打開的窗外之天空

攫取滿握的星星。

置身於舊詩情的

小巷之寂靜中，

沉醉在鄉村歌手的歌聲裡。

與文字、色彩、芳香

貪婪相吻，

在夜之歌的身上

鏤刻下詩行。

================================

7.-

Ωκεανός αισθήσεων κι αισθημάτων

μεθυσμένος,

τη νύχτα πλαταίνει,

να εξερευνήσει την απεραντοσύνη,

να κατακτήσει το απόλυτο,

να αιχμαλωτίσει τους ουρανούς.

Ωκεανός σκέψεων και ιδεών

τη νύχτα επαναστατεί μεθυσμένος,

να μετατραπεί σε φωνές

άσπρες και παράξενες,

να μετατραπεί σε λόγια πολυφωνικά

κειμένων ζωής,

να ξαναεμφανίσει χαμένες στιγμές,

να πολιτογραφηθεί στο χρόνο.

---

An ocean of emotions and feelings

intoxicated,

he widens the night,

to explore boundlessness,

to conquer what’s absolute,

to imprison the skies.

An ocean of thoughts and ideas

he rebels in the night, intoxicated

to be transformed into voices

so white and strange,

to be transformed in chorus words

of texts of life,

to present again, lost moments

to be naturalized in time.

----

情感和感覺的海洋

讓他沉醉

擴大夜的限度，

去探索無窮之境，

去征服完美，

去拘押穹蒼。

沉醉於思想和理想的海洋

他謀畫於夜，

給轉換為聲音

那麼白而奇異，

給轉換為

人生之書的文字合唱

給重現，稍後

歸化入時間。

================================

8.-

Στο μήκος της Αγάπης

Ξαφνιάσματα χαράς

αγκαλιαστά το ένα με το άλλο,

ξεγελάσματα της πραγματικότητάς μου.

«Έκταση των χειρών» της ψυχής

κι ευθύς

το πάρκο γεμίζει πανύψηλα δένδρα,

σχηματίζοντας αψίδα θριάμβου,

να περάσει το τρενάκι των σφυγμών μου,

φορτωμένο μπουκέτα ποιήματα,

παραληρήματα, τραγούδια βυσσινιά,

να ξυπνήσουν το άγαλμα του πάρκου

να τα σφυρίξει στο μήκος της Αγάπης.

---

At the length of Love

Surprising shots of happiness

embracing one another,

tricks of my reality.

“Extension of the hands” of the soul

and immediately

the park fills with very tall trees,

performing an arch of triumph,

so the train of my pulses can pass

loaded with bouquets of poems

delirious, dark red songs,

to aware the statue of the park

to whistle to them at the length of Love.

----

     愛的旅程

被幸福的砲彈所驚嚇

以相互擁抱著，

來漫掩真相。

伸出「心靈之手」

頃刻間

公園裡長滿了高大的樹，

裝飾成凱旋門，

讓我情意的火車可以通過

載著詩的花束

唱著悲歡之歌狂奔，

去喚醒公園裡的雕像

去在愛的旅程呼叫。

================================

8α. 

Το τρύπιο μου φλάουτο

Βαδίζω σ’ ένα κομμάτι σύννεφου.

Εκεί ο δρόμος μου.

Χιόνι το γέλιο μου.

Ο ήλιος στον τόνο του νέος,

δεν το λιώνει, το σώμα παγώνει

και τα πουλιά

στα σύρματα τα τηλεφωνικά.

Η γη συστέλλεται.

Οι ιδέες διαστέλλονται,

στο λευκό μου χαρτί πετούν,

στην καρδιά του χτυπούν,

στου αιμάτου του τη ροή κυλούν.

Γίνονται φωνές -κραυγές-,

αλήθειες πικρές.

Σ’ ένα κομμάτι σύννεφου ο δρόμος μου,

κι ο ήλιος, αριστερά της αγωνίας μου,

κτυπάει πλάγια, δε με ζεσταίνει.

Σπαθιά τα χέρια μου

στην «κόψη» των ανθρώπων.

Κρύοι άνεμοι βελονιάζουν τα χέρια μου.

Κλείνει τα μάτια της και σκοτεινιάζει

η αισθηματικότητά μου.

Άχαρα παίζω το τρύπιο μου φλάουτο.

----

8α

My leaking flute

I stride upon a part of the cloud.

There’s my road.

Snow is my laughter.

The sun on its tone, so young,

it doesn’t melt the snow, the body is freezing

and the birds

on the telephone-wires.

Earth shrinks.

Ideas dilate,

on my white paper they fly,

in his heart they beat

they roll along in the flux of the blood.

They become voices -cries-,

truths full of bitterness…

On a part of the cloud is my road,

and the sun is on the left of my agony,

strikes the sideways, it doesn’t warm me at all.

Swords are my hands

on the “cutting edge” of people.

Cold winds pierce my hands.

She closes her eyes and my sentimentality

just darkens.

Without grace, I play my leaking flute.

----

  8^α

我大步走上雲端。

那裡有我的路。

雪是我的笑。

太陽突顯他的色調，那麼年輕有力，

卻融化不了雪，肢體已冰凍

鳥兒

停歇在電話線上。

地縮成一團。

理想漲大

在我白色的紙上飛翔，

在他的心裡敲敲打打

在血的脈流裡滾動。

他們變成了聲音，大聲哭喊……

真理充滿疼痛……

雲端有我的路，

太陽在我痛苦的左方，

擊打著小徑，沒能溫暖我。

我的手成了劍，

在人們「砍伐的一端」。

她閃著眼睛而我的感傷

只得變黑了。

================================

9.-

 Ώρα της σκέψης.

Η Αγάπη ανακαλύπτει

κρυφά μονοπάτια

κι «οδηγείται στο όνειρο».

Ώρα του ωραίου…

Η αγάπη κατακτάει

την κορφή του Ολύμπου.

Παιχνιδίζει η συγκίνηση.

Ώρα της ένωσης…

Η αγάπη τρυγάει

άγγιχτα τριαντάφυλλα.

Μυρώνεται η νύχτα.

Ώρα της στέψης…

Η αγάπη στο θρόνο της

μ’ ολόχρυσα στέφανα.

Ελευθερώνεται η Ευτυχία.

----

It’s time of thought.

The Love discovers

secret paths

and “she’s guided to the dream”.

It’s time of beautiful…

The Love conquers

the summit of Olympus.

Emotion plays pleasantly.

It’s the time of union…

The Love gathers

untouched roses.

The night is perfumed with myrrh.

It’s time of coronation…

The Love on its throne

with pure golden wreaths

Happiness is liberated.

---

     是思想的時間。

愛發現了

密徑

「她指引向夢境。」

是美的時間。

愛克服了

奧林匹克頂峰。

如此欣喜激越。

是聚合的時間。

愛收集了

未被碰觸的玫瑰。

夜盈滿了沒藥的香味。

是加冕的時間。

愛戴著

金色花冠的冠冕

快樂逍遙。

================================

10.-

Ο θαυμασμός,

            αγκάλιασε την τρυφερότητα.

Η χάρη

            έπεσε στον ποταμό της Αγάπης.

Άρχισαν παιχνίδια,

σαν ένα ζευγάρι

ερωτευμένων κύκνων.

Αθώες ψυχές

σηκώνουν στα φτερά τους

την ευγένεια του ανθρώπινου κόσμου.

---

Admiration

has embraced tenderness.

Grace

            fells in the river of Love.

Games started,

like a couple of swans

falling in love.

Innocent souls

rise their wings

in the politeness of the mankind.

----

讚賞

擁抱貢獻。

恩賜

落在愛之河。

像一對天鵝

落入愛裡

遊戲於焉開始。

純真的靈魂

展翅於

人類的優雅上。

================================

11. –

Με προσκάλεσες

Κωπηλάτης γενναία του πλοίου σου

μέσα από χειμαρρώδεις ροές,

μέσα από φωτιές ιερές,

μέσα από κύματα τρυφερότητας,

μέσα από αφρούς αγνότητας

πορευόμαστε για την παραδεισένια Ιθάκη.

Εκατομμύρια πυγολαμπίδες χρυσές,

στο παλάτι, συντροφεύουν την Πηνελόπη.

Δεν πνίγομαι.

Δε με ρουφάει ο Αίολος.

Δε με μαγεύει η Κίρκη.

Φθάνουμε μαζί.

Τη δική μας Οδύσσεια

δεν την έγραψε ο Όμηρος

τη γράφουμε κι οι δυο μαζί.

---

You invited me

I’m brave rower of your boat

through torrential flows

through sacred fires,

through waves of tenderness,

through foams of purity,

we go forward towards to paradisiacal Ithaca.

Millions of golden glow-worms

in the palace escort Penelope.

I’m not drowning myself.

Aiolos isn’t sipping me.

Circe isn’t bewitching me.

We reach together.

Our Odyssey

wasn’t written by Homer,

we write our own Odyssey together…

----

            你邀請我

我是你船上的划船手

穿過急湍溪流，

穿過神聖的熱情，

穿過柔情的波浪，

穿過純潔的水沫，

我們航向至福之島綺色佳。

數以百萬計的黃金壯士

護衛著匹拿勒比的宮殿。

我沒溺死。

艾歐洛斯沒吸乾我。

色西沒迷惑我。

荷馬沒寫奧德賽，

是我們自己寫奧德賽。

================================

12.- 

Πώς;

Μεσονύχτιο φως.

Πανικός…

Έξω απ’ την ψυχή σου να βγεις, πώς;

Να σκοτώσεις τη νικοτίνη, πώς;

Στην πληγή των ονείρων σου

να γίνεις γιατρός, πώς;

Να συντρίψεις το βράχο της σκληρότητας, πώς;

Ξεκλειδώνεις τις σκέψεις σου,

θορυβούν και πιέζουν

του νου σου, τις πόρτες.

Να σμίξουν θέλουν με το φως,

το μεσονύχτιο φως.

Πώς;

Στο ποίημά σου, Πανικός…

---

How?

The midnight light

Panic…

Come out of your soul, how?

To kill nicotine, how?

In the wound of your dreams

to become a doctor, how?

To crush the rock of cruelty, how?

You unlock your thoughts,

they make noises and they press

your mind, the doors.

They want to join with the light,

the midnight light.

How?

In your poem, Panic…

----

午夜的光芒。

驚慌……

從我們的靈魂出來，如何？

絞殺尼古丁，如何？

成為一名醫生

治癒你夢的傷，如何？

壓碎嚴酷的岩石，如何？

你釋放你的思想，

讓他們製造噪音

壓緊你的心之門。

他們要加入光芒，

午夜的光芒。

如何？

在你的詩中，驚慌……

================================

13.-

Βροχή ψιχαλίζει

λέξεων βροχή,

ευωδιαστή από τη σκέψη σου,

καλοσχεδιασμένη από τη μορφή σου,

καθαρισμένη απ’ τα τρυφερά μου δάκρυα,

φιλτραρισμένη μέσα απ’ τις ρίζες της ψυχής μου.

Φθάνει ως την πληγή σου.

Δεν ανοίγεις την ομπρέλα σου,

 -παρόλο που σκέφθηκες τη χρήση της- .

Αφήνεσαι στο χάδι της.

Πλένεσαι και αγιάζεις.

---

A soft rain is falling,

a rain full of words,

perfumed by your thoughts,

well-planned by your figure,

cleaned by your tender tears,

filtered by the roots of my soul.

The rain reaches your wound.

You don’t open your umbrella,

 - although you thought its use –

You leave yourself to its caress.

You bathe yourself and become holy.

--- 

細雨飄落著，

滿是語言的雨，

芳香了你的思想，

撫平了你的形象，

被你的眼淚拭淨，

被你的靈魂濾清。

觸及你的傷口。

你沒打傘，

——雖則你認為有用——

你離棄它的關愛。

你自我沐浴至聖潔。

================================

14.-

Νύχτα…

Καλή νύχτα

με το δικό της μυστήριο

με το δικό της μαρτύριο.

Δίχως γέλια.

Το όνειρο σου παρκαρισμένο

σε μια ανώνυμη κάθετο

της οδού Πραγματικότητας.

Ο έρωτας πλαταίνει.

Υψώνεται…

Πώς;

Πώς να τον παλέψεις;

---

Night…

A good night,

with its own mystery,

with its own torture.

Without laughter.

Your dream parked along

in an anonymous vertical line

on the road of Reality.

It’s rising…

How?

How can you fight it?

----

夜，

好個夜，

獨擁著秘密，

獨擁著折磨。

沒有笑。

你的夢

停泊在

現實之路的

一個不知名的路口。

愛推廣拓寬了

它昇華著……

如何？

你如何能打敗它？

================================

15.-

Πίνω…

Απόψε ανήκω στον καπνό

και στη λειψή ευτυχία.

Πίνω φωνές από το παρελθόν

άσπρες, πλυμένες, καθαρές.

Στάζουν από την οροφή.

Εκεί που στύλωσα τα μάτια μου,

σε στάση νεκρική.

Πίνω αγάπη από το παρελθόν,

αχόρταγη,

δονείται το κορμί μου,

ραγίζει, σκάν’ οι φλέβες μου,

το αίμα μου ρυάκι.

Ίσως το χρώσταγα στη γη…

---

I drink…

Tonight I belong to smoke

and to short happiness.

I drink voices from the past

white, bathed, clean.

They drip from the ceiling.

There, where I focused my eyes

with a pose of deadly silence.

I drink love from the past

insatiable,

my body vibrates,

it cracks, my veins burst out,

my blood becomes a rivulet.

May I owed it to the earth …

----

   我喝

我今夜歸屬於茫茫煙霧，

而有短暫的快樂。

我喝往昔的聲音

來洗白，洗乾淨。

它們從天花板滴下。

我凝眼而視

死寂地。

我喝往昔的愛

貪婪地，

我整身顫抖，

它碎裂，血管爆開，

我的血流成江河。

許我對土地有所虧欠……

================================

16.-

Ταξίδευε, ταξίδευε…

ολοένα ταξίδευε, αμέριμνη,

πισωκάπουλα στο γαλανό άλογο της.

Μ’ αλλοίμονο, χθες, στην πηγή

νέας Φουέντε Γκράντε,

την πλήγωσαν πισώπλατα

ζηλόφθονοι, αχρείοι.

Θεωρήθηκε ενοχλητική

επαίτης  της   Α γ ά π η ς.

---

She traveled, she traveled…

All the time she traveled in carefree,

on the hinder croups of her blue horse.

But alas, yesterday, in the fountain

of the new Fuente Grande

they harmed her on the back,

full of jealousy, the obscene ones.

She was assumed as a disturbing

beggar of  L o v e.

----

她悠遊著，她悠遊著……

她全然無憂地悠遊著

坐在她藍馬的後臀上。

但是，唉，昨天

她在佛倫蒂的噴泉

他們，忌妒猥褻的傢伙

從後面傷害了她。

她被當成

破壞愛的乞丐。

================================

17.-

Συγκίνηση,

σήμερα χόρεψες λεβέντικα.

Εγώ, πίσω σου,

τον ιδρώτα σου μάζεψα,

δίχως σχόλια.

---

Emotion,

Today you danced

like an upstanding fellow.

I was behind you,

I gathered your sweat,

without comments.

----

感情，

你今天跳著舞

像一個體態優雅的人。

我在你後面，

撿拾你的汗珠，

毫無選擇地接受。

================================

18.-

Ώρα…

Ώρα, που χάνομαι

στην αναζήτηση της στιγμής

του ωραίου.

Ώρα, που παλεύω

με του ποταμού την ορμή,

που την ύπαρξή μου διασχίζει.

Τη νικώ κι αφοσιώνομαι

στη λατρεία του ωραίου,

συνοδεία λέξεων.

Ώρα, που παραλύω

κορμί και ψυχή,

εξαντλημένη που σε λάτρεψα.

---

Time…

Time, where I’m lost

in the searching of the moment

of beautiful.

Time, where I struggle

with the impetus of the river,

that crosses my existence.

I win it and I dedicate myself

to the adoration of beauty

with the company of words.

Time, where I paralyze

body and soul,

exhausted that I worshipped you…

----

 時間

時間，我在

追尋的時候

失落的。

時間，我在

穿越存在的激流裡

拼搏的。

我贏了，我奉獻我自己

對美的敬重

伴著語言。

時間，我竭盡

全身心

禮敬你……

================================

19.-

Στη συγκυρία των καιρών,

τα μελλούμενα ήρθαν

φορτωμένα λέξεις μυστικές.

Τις άπλωσαν στις διψασμένες μας ψυχές

και διάβηκαν στο άβατό μας.

Ζουν πλέον εκεί, ντροπαλές

μαγεμένες και σεμνές.

Στα χείλη μας δε φθάνουν,

παιχνιδίζουν μονάχα κρυφά

πίσω απ’ το διάφανο των ματιών μας,

όταν αντικρίζει ο ένας

τον εαυτό του στα μάτια του άλλου,

μέχρι να δύσει ο ήλιος πίσω τους.

Κι απ’ τις κορφές, ο άνεμος μυρώνει

ροβολώντας θυμάρι και μέντα απάνω μας.

---

In the coincidence of the times

the future things have come

loaded with words of mystery.

They spread them in our thirsty souls

and they passed through our pathless.

They are living there now,

shy, enchanted and modest.

They can’t reach our lips,

they only play silently, secretly,

behind the transparent glow of our eyes,

when one sees himself

in the eyes of the other one,

until the sunset comes behind them.

And from the peeks, the wind blow round with myrrh,

rolling downhill thyme and mint upon us.

----

在同等時間裡

未來的事物

載著神秘的話語而來。

他們將其撒佈在我的靈魂上

走向無人走過的路。

他們現在活在那裡

審慎，沉醉而莊重。

他們無法觸及我的唇

只靜默地，秘密地

躲在他們透明灼熱的眼睛裡，

有人從別人的眼中

看見他自己

直到日落。

從山巔，風帶著沒藥香

吹送大量麝香給我們。

================================

20.-

Τους γενναίους τουφεκίζουν

τους ελεύθερους αποκεφαλίζουν

τους σοφούς ποτίζουνε κώνειο

στους εντίμους κρεμούν θηλιά στο λαιμό

στους αληθινούς καίνε το μέτωπο

στους ονειροπόλους δαγκώνουν τη ράχη

να χυθούνε τα όνειρα.

----

They shoot the braves,

they decapitate the liberals,

they irrigate hemlock, the wises

they hang a rope around the neck of the honest

they burn the foreheads of the true people

they bite the backs of the dreamers,

so the dreams can come out…

----

他們把勇士射殺，

他們把自由主義者斬首，

他們，聰明者，灌溉草莓

把繩子綁在誠實者的頸子吊死

他們焚燒老實人的額頭

他們咬愛作夢者的背，

夢就這麼顯現出來……

================================ 

21.-

Κι ήρθαν τ’ αστέρια των Πλειάδων

μ’ εφτά φιλιά για εφτά πληγές μου…

Μια ήτανε η δική σου…

----

And the stars of the Pleiades came

with seven kisses for my seven wounds…

One of them was yours…

----

布拉娥迪斯走來

七次親吻我的傷口……

其中一個是你的……

================================

22.-

Στάλες Αγάπης στην πυρά

με κόπο μαζεμένες, μία, μία,

πύρινο ποτάμι τις κατάκαψε

κι ο ουρανός τρελάθηκε

τόσο πόνο δεν άντεξε….

---

Drops of Love in the fire

that were gathered with pain, one by one,

a fiery river burnt them all,

and the sky became crazy

so much pain it couldn’t stand…

----

把愛滴落火裡

痛苦便一個一個凝聚，

一河烈火把它們全部燃燒起來，

天空搖搖欲墜

如此痛苦使它無法忍受……

================================

23.-

Φύγαν οι μάγισσες.

Σχίσθηκε η πλαγιά.

Των ονείρων φάνηκαν στροφές,

πρόσωπα ζωγραφισμένα

με μπογιές θαλασσιές.

Σπίθες σοφίας…

Δάκρυα τεθνεώτα…

Κοιμόμαστε τώρα στο ποτάμι

που τρέχει αγάπη…

---

The witches left.

The slope cleaved itself.

The dreams’ turns emerged,

faces that were painted

with paints of the sea.

Sparks of wisdom…

Tears that have died…

We now sleep in the river

that flows and runs love…

----

巫婆離去了。

水自己澄清自己。

夢出現了，

臉上塗滿

海的油漆。

智慧閃爍著……

淚死了……

現在我安睡在

流淌著愛的河……

================================

24.-

Αναζήτηση

Αναζήτηση γλαυκού,

γήινου αυλού,

έξαψης ερωτικής,

αρμονίας μουσικής,

κύλισμα δροσερού νερού.

Ονείρου μαρμαρυγής,

μεγάλων γέλιων ηχηρών,

εκτινάξεων πυραυλικών,

τίκι-τάκα μυστικών.

Αναζήτηση

στων Αγγέλων

τις πλατείες…

---

Searching

Searching blueness,

of earthly flute,

of erotic excitement,

of harmony of music,

of flow of the cool water.

A dream of glittering,

of great echoing laughter,

of blasting rocket-fires,

tiki-taka of mysteries.

Searching

in the Angels

squares…

----

搜尋蔚藍，

它不世出的笛子，

它人間的激情，

它音樂的和諧，

它清涼的水流。

是一個閃爍的夢，

它的縱聲歡笑，

它火箭般的爆裂，

它神秘的喀喀吱吱。

搜尋

在天使的邦國。

================================

25.-

Βουή βροχής

που δεν την μόλυνε κανείς

            «εντός μου»

Κάποτε γίνεται λυγμός

Κάποτε βόγγος, σπαραγμός.

Φταίει που φυσούν αγέρες μελαγχολικοί.

Άλλοτε όμως οι σταγόνες μελωδούν

τους συνοδεύουν ορχήστρες της αγάπης.

Φταίει που αγέρηδες ερωτικά φυσούν…

---

A roar of rain

that nobody has ever infected

            “inside me”.

Sometimes it becomes a sob.

Sometimes is a groaning, a tearing.

The winds are to blame, that blow with melancholy.

At other times, the drops sing melodiously,

they are accompanied by love’s orchestras.

It is because the winds blow erotically…

----

突來一陣

未曾有人「內心」感受過的

雨之吼嘯。

它有時變成啜泣。

它有時呻吟流淚。

其他時候，雨滴

伴著愛的交響唱著憂傷。

因為風激情地吹著……

================================

26.- Μέχρι να ξημερώσει

Νύχτα ανοιχτή.

Αγάπη, λέξεις, αισθηματικότητα.

Με το φλάουτό μου

στην επιδερμίδα της Ποίησης

περπατάω πέρα απ’ το όνειρο,

μέχρι να ξημερώσει.

Στους τοίχους της κάμαράς μου,

εικόνες λουλουδιών

π’ απαγγέλουν δυνατά

τους στοιβαγμένους στο τετράδιό μου

στίχους.

---

Until daybreak comes

A night so open.

Love, words, sentimentality.

With my flute

on the skin of Poetry

I walk way beyond the dream,

until the daybreak comes.

On the walls of my bedroom,

pictures of flowers

that recite so loudly

all the piled up verses

existing in my exercise-book.

----

 直到黎明來臨

夜這麼展開著。

展開著愛、蜜語、情感。

攜著我的笛子

在詩的肌膚上。

我走在夢裡，

直到黎明來臨。

在臥室的牆壁上，

花的圖案

高聲朗誦

所有存在我練習簿的

簇簇詩篇。

================================

27.-

Σκοτάδι, πίσσα…

Τα πράγματα του Θεού κρυμμένα.

Η αγάπη, εγώ,

πού πάμε;

Πού χάθηκαν τα φωτεινά αστέρια;

Θηρία τρέχουν πίσω μας,

φοβάμαι…

Σφίγγω την Αγάπη, την αγάπη μου.

Ουρλιάζουμε μαζί απελπισμένα.

Θρηνούμε για τα πράγματα του ουρανού

και προσευχόμαστε απεγνωσμένα.

---

Darkness like tar…

God’s things are hidden.

The Love, I,

where are we going?

Where have the luminous stars hidden away?

Beasts are running behind us.

I’m frightened…

I clench Love, my dear love.

We scream together hopelessly.

We mourn for the things of the sky

and we pray together desperately…

----

黑暗像焦油……

上天的事隱在其中。

愛，我

我們往哪兒去？

明亮的星星躲哪去了？

野獸在後面追著我們。

我顫慄了……

我抱緊愛，我甜蜜的愛。

我們絕望地哭叫著。

我們憂傷地求上天

一起無望地祈禱……

================================

28.-     

Στην ηδονή της σιωπής

Ένα καράβι με λουλούδια

απομακρύνεται.

Ύστερα η θάλασσα…

Δίχως  να αποχαιρετούν.

Χάνονται όλα.

Μονάχα το φεγγάρι, σιγοντάρει

τραγούδι του αποχαιρετισμού.

Στην παραλία την παλιά

σκιά πια, που δεν μιλά,

«Στην ηδονή της σιωπής».

Μνήμες π’ αψήλωσαν

και οπτασίες ώρας θεϊκής.

---

In the lust of silence

A boat with flowers

is going away.

After that is the sea…

Without saying good-bye.

Everything is lost.

Only the moon is supporting

the song of fare-well…

On the old beach

a shadow that no more speaks,

“In the lust of silence”.

Memories that have become taller

and visions of an hour so divine.

---

 在靜默的熱愛裡

載著花的小船

走了。

後面跟著的是海……

沒說一聲再見。

所有一切都沒有了。

只有月亮撐下去著唱

再見之歌……

在舊河堤那邊

一個人影不再說，

「在靜默的熱愛裡。」

記憶變成更高

以及這麼非凡的視境。

================================

29.-

Ξηρός θάνατος

Είδε το ποτάμι ν’ αυτοκτονεί

μ’ ένα ξηρό θάνατο.

Κατηγορήθηκε για την χειμαρρώδη

υδάτινη ομορφιά του.

Το είδε να στεγνώνει,

στην κοίτη του,

αιμάτινο γρασίδι να φυτρώνει.

Ούρλιαξε.

Οι ήχοι της κουλουριάσθηκαν

φωλιά να γίνουνε

του απελπιστικού της πόνου,

μην πέσει στο αιμάτινο γρασίδι.

Ούρλιαξε ξανά κι οπισθοδρόμησε.

Ετέθη ακολούθως προς διαφυγή.

Τα πόδια της κινήθηκαν…

Όχι η ψυχή της.

Έμεινε στην όχθη του ποταμού,

να φαντάζεται την υδάτινη ομορφιά του.

---

Dry Death

She saw the river committing suicide

with a dry death.

It was accused for his torrential

watery beauty.

She saw it, drying

in its bed

and a bloody grass is growing there.

She screamed.

Her sounds coiled

becoming a nest

of her very desperate pain

not to fall into the bloody grass.

She screamed again and she retreated.

She appointed herself to escape

Her legs moved…

Not her soul!

She remained on the bank of the river,

imagining its watery beauty…

----

她看見河流犯下一件殺人案

以乾死。

她被控

對水的美麗施暴。

她失聲大叫。

她的聲音騷動著

成為一個

她非常痛苦的旋渦

沒入流血的草裡。

她再次失聲大叫退縮。

她決定逃跑

她撒開腿……

不是她的心靈。

她留在河堤

想像那水的美麗。

================================

30.-

Ένα άνοιγμα ήταν ηλεκτρισμένο.

Έπρεπε να το γεμίσει συγκινήσεις.

Είχε πολύ ψυχή,

βροχή με δυνατή ροή.

Στα χέρια της τριαντάφυλλα

που ’σταζαν κόκκινο βελούδινο χυμό,

«εντός» της αυτοδιοικούμενοι ουλαμοί.

Λέξεις εκτινάχθηκαν

χρυσό, ασήμι, πέρλα, τουρκουάζ.

Μπούκωσε το άνοιγμα της ζωής του

με  α γ ά π η.

---

An opening was electrified.

He had to fill it up with emotions.

He had a very strong soul,

rain with a mighty flow.

In her hands were roses

that dripped red, velvet juice,

“inside” her, self-administrating squads.

Words were blasted

gold, silver, pearl, turquoise.

He filled up the opening of his life

with l o v e.

----

廣場是具電磁的。

他給填滿激情。

他具有湧流著

巨流般的堅強精神。

他手中握著玫瑰

滴落著紅色、絨毛似的汁液，

在他「內裡」，情感自我激盪著。

話語噴飛出

黃金、白銀、真珠、綠松石。

他用愛

填滿他人生的廣場。

================================

31.-

Στο λιμάνι μου,

χαμός, κίνηση, φωνές.

Ένας ολόκληρος στόλος χαρές.

Φιλά τα μάγουλά τους

τρυφερά ο Γαρμπής

κι εγώ κοιτάζω

ψηλά το ρολόι

μη σημάνει

την ώρα του τέλους

νωρίς.

---

On my port

a lot of destruction, movement, voices.

A whole fleet of happiness.

Garbis* is kissing their cheeks

so tenderly,

and I watch high

above the clock

not to ring

the hour of ending

very early.

                        *Garbis, name of a wind.

----

我的港口，

滿是衝刺、騷動、聲音。

一大堆幸福。

卡爾匹斯們吻著他們的臉頰

這麼親暱，

我仰望

高高在上的鐘

它沒有鳴響

時候還很早。

================================

32.-

Φαντάσου μια μέρα,

στις συνοικίες του ονείρου

να σεργιανίζουμε

μέσα στο ίδιο παλτό

κάτω απ’ την ίδια ομπρέλα.

Ένα κύτταρο, γεμάτο αγάπη.

Μία ουσία, με γεύση θάλασσας.

Μία ανάσα, με άρωμα γαρδένιας.

---

Imagine a day

in the quarters of the dream,

to wander about,

together in the same coat.

under the same umbrella.

A cell, full of love.

A substance, with the taste of the sea.

A breath, with the fragrance of gardenia.

 ---

想像日子

在夢的廣場

漫遊

穿著同一件外衣。

撐著同一把傘。

密室裡滿是愛。

嚐著海的味道。

滿是梔子花的香氣。

================================

33.-

Έρημο πάρκο δίχως άγαλμα πια.

Εύηχοι ρυθμοί πουλιών, βουβοί.

Ελπίδες δεν πολιτογραφήθηκαν ποτέ.

Ελεγεία κομματιασμένη απ’ αστραπή.

Έλεος… πού πήγε, πού παγιδεύτηκε;

Εξαντλήθηκα να θρηνώ…

---

The deserted park is without a statue anymore.

Nice-sounding rhythms of birds are so mute.

Hopes that never have been naturalized, never.

An elegy cut to pieces by lightning.

Mercy… where did it go, where was it trapped?

I’m exhausted to mourn…

----

荒廢的公園不再有雕像了。

鳥兒美音的詩已這麼靜默。

希望已不再存在，不再。

輓歌為閃電所切碎。

慈悲……哪兒去了，被囚在哪裡？

我已疲憊而傷悲。

================================

34.-

Τ’ αποτύπωμά σου πυρωμένο

στον αμφιβληστροειδή μου τυπωμένο,

μαζί με την αγάπη μου ζευγαρωμένο.

Τα μάτια μου δέστε

ανθίζουν οι μυρωδιές τους,

τους τρόμους της νύχτας σκορπίζουν.

Καταιγίδες χειμάρρους φουσκώνουν

την θωριά σου να πνίξουν.

Μάταια…

Το νερό δεν σβήνει τ’ αποτύπωμά σου.

---

Your finger-print heated

on my retina is marked

together with my love coupled.

Fasten my eyes,

the fragrances bloom

to scatter the fears of the night.

Rainstorms, torrents are puffing

your figure to drown.

In vain…

The water can’t vanish away your finger-print

----

你的手指紋敷熱

我的視網膜

是和我的愛同在的標記。

繫緊我的雙眼，

花的香氣

驅散夜的恐懼。

暴風雨、急流

要把你的人影溺死。

這沒用的……

雨水沒能消散你的手指紋。

================================

35.-

Σιωπηλή

επάνω στο «γαλάζιο άλογο»

στην καμπύλη

των διαττόντων αστέρων σου,

πορεύεσαι προσπαθώντας

μια θέληση ζωής

για να κρεμάσεις.

---

Silent

upon the “Blue Horse”

on the curve

of your falling stars

you go ahead trying

a will of life

to hang.

----

靜靜地

騎在

你流星的

曲線之「藍馬」上

你向前而行

試圖安置

生命的意志。

================================

36.-

Ολόγιομο το φεγγάρι.

Ολόγιομη η ψυχή σου,

κι ανάμεσά τους ακροβατούν

τα παράνομα «θέλω» μου.

Φταίνε οι μαγνήτες

της φωτεινής πλευράς του φεγγαριού

και της ηλιόλουστης ψυχής μου.

---

Totally full, the moon,

totally full also your soul,

and between them

are making  acrobatics

my outlaw “wants”

The magnets are to blame

of the luminous side of the moon

and of my sunshine soul.

----

月亮全圓了，

你的靈魂也全圓了，

我非分的「想望」

在兩者之間

表演著特技

具吸引力者詛咒著

月亮的光明面

和我閃光的靈魂。

================================

37.-

Ηλιόλουστη μέρα

ο αγέρας ελαφρύς

ξεπροβάλλει,

μέσα απ’ τις κουρτίνες

της σιωπής.

Δεν σε βλέπει κανείς

μονάχα τα μάτια

της όμορφης στιγμής.

---

In a full sunshine day,

the light breeze

emerges,

through the curtains

of silence.

No-one sees you

exept the eyes

of a beautiful moment.

----

在一個陽光普照的日子，

輕巧的微風

穿越

寂靜的簾幕

露臉。

除了

美麗時刻之眼

沒有人看見。

================================

38.-

Πολλές φορές

θέλω να ξεσκίσω

εικόνες αγαπημένες,

περασμένες.

Μα, αντιστέκομαι,

με αγριοκοιτάζουν

δυνατές στιγμές.

Γυρίζω πίσω

και κουλουριάζομαι

στην αγκαλιά

της απόγνωσης.

---

Many times

I want to rip

beloved  past

pictures.

But, I resist.

look at me fiercely

The very strong moments

look at me fiercely.

I return

and coil

in the embracement

of despair…

----

屢次

我想撕掉

可愛的

過往之圖畫。

但是，我堅持

在堅強的時刻

猛烈地看著我。

我回轉身

盤繞在

失望的

懷抱裡……

================================

39.-

Η ματιά σου

ξαπλώνει νωχελικά

στου ορίζοντα τις στέγες.

Οι ώρες βάφονται χρυσές

με τους χρωστήρες των βλεμμάτων σου.

Βρίσκουν στην στράτα τους

απρόσμενα φιλήματα.

Είναι οι χαρές,

που πλημμύρισαν τον ορίζοντα.

---

The glimpse of your eyes

relaxes so nonchalantly

on the roofs of the horizon.

The hours paint themselves gold

with the brushes of your eye-sights.

Your eyes find on their way

 unexpected kisses.

It’s the touch of many happy moments

that have flooded the horizon.

----

你眼睛的瞥視

滿不在乎地梭巡在

地平線的頂端。

時間以你視線的畫筆

把自己塗上金黃色。

你的眼睛

兀自尋找意外之吻。

那是滿溢地平線

許多幸福時刻的撫觸。

================================

40.-

Γιατί στο ποίημά μου

κρύβεται πάντα ένα «γιατί;»

τραυματισμένο, με ουλές,

μου λες;

Σαν τι να βγάζει μουσική

ένα μικρό παράπονο, «γιατί;»

Γιατί στο τέλος χάνεται

στο μελανό πολτό του ποιήματός μου;

---

Why in my poem

is a “why” so strongly hidden?

wounded, with scars,

can you tell me?

What kind of music

can a small complain bring out, “Why?”

Why in the end is it lost

in the dark pulp of my poem?

----

為什麼在我的詩裡

濃濃地隱藏著「為什麼」？

創傷，疤痕

你能告訴我嗎？

哪一種音樂

能將「為什麼？」輕輕拔除？

為什麼最終它失落在

我詩的黑色果漿裡？

================================

41.-

Και δεν είχα κτίσει τείχη

απ’ τη μεριά του κρύου

την ζεστασιά μου να προφυλάξω.

Θεέ μου, πώς να βαστάξω;

Πώς να πετάξω;

Δεν έχω φτερά…

---

And I hadn’t built walls

on the side of coldness

my warmth to protect.

My dear God, how can I hold on?

How can I fly?

I have no wings at all…

----

我沒有在我溫情相反的

冷默那邊

構築城牆。

我親愛的上帝，我怎麼能支持？

我怎麼能飛翔？

我毫無翅膀……

 ===============================

42.-

Σε περιμένω πιο κοντά

να κόψω μουσικά κομμάτια

από τα δυο σου μάτια

να τα κεντήσω στο ποίημά μου,

να τ’ απαγγείλω στα όνειρά μου,

π’ αγρυπνούν…

---

I’m waiting for you to come closely

so I can cut musical pieces

from your two eyes

to embroider them in my poem,

to recite them in my dreams,

that always stay awake…

----

我正等著你靠近我

我才能

從你的眼睛割取音樂的碎片

來裝飾我的詩，

永遠清醒著

在我的夢中吟誦……

================================

43.-

Εικόνες!

η ευγένεια της καρδιάς τις ζωγράφιζε

για ν’ αποδώσει το θαύμα

καταμεσής της ερημιάς.

Ίχνος αντηλιάς,

και τριαντάφυλλου αναλαμπή.

Ο ήλιος κρυμμένος

μέσα στα μάτια σου,

συγγνώμη τα ζουμπούλια σου

ήθελα να πω.

Κι όμως τα κατάφερε.

Θαύμα!

Θαύμα;

---

Pictures!

The politeness of the heart drew them

so they could bear the miracle

in the middle of the desert.

A trace of the glaring sun

and the sparkle of the rose.

The sun was hidden

into your eyes,

sorry, hidden in your  hyacinths

I wanted to say.

But still she made it!

A miracle!

A miracle?

----

圖畫！

心優雅地給畫下來

所以它們能負載

沙漠中的奇蹟。

那是閃亮太陽的蹤跡

和玫瑰的火花。

太陽躲藏在

你的眼睛裡

抱歉，我要說的是

躲藏在你的風信子裡。

只有她創造它！

一個奇蹟！

一個奇蹟！

================================

44.-

Πατρίδα σου έγινε η ποίησή μου.

Οι λέξεις μου υπήκοοί σου,

τις έβαλες και χτίσανε κάστρα,

νέες πολιτείες μ’ ανάκτορα βασιλικά.

Εσύ ο ανδρείος!

 «Η Αντιόχεια σου ανήκει».

Ζήσε μέσα στα πλούτη της.

Συ την κατέκτησες.

---

My poetry became your mother country.

My words your servants and subjects,

you made them build castles,

new states with palaces of imperial glory.

You, the valiant!

“Antioch belongs to you!”

Live in its riches.

You conquered it all!

----

我的詩是你的祖國。

我的文字是你的僕人和臣民。

你讓他們構築城堡，

擁有輝煌宮殿的新國家。

你英勇的戰士！

「安提阿是你的！」

住在那裡安享富裕。

你全部給征服了！

================================

45.-

Πανάκριβη η φιλία, φίλε μου

κι η λεβεντιά η αντρίκια!

---

So very expensive is friendship, my friend

and the youthful vigor of a man!

----

朋友呀，你有這麼可貴的友誼

以及男人的年輕活力。

CV of Panagiota Christopoulou-Zaloni

Poetess -novelist-essayist –painter and editor

Founder-President of Literary Club `Xasteron

Publisher-Director of Literary Magazine KELAINO

Director cultural-religious newspapers KRITOVOYLOS – ENORIAKI PORIA

Member of Greek Literature Society -Athens

Member of the Pan-Hellenic Union of Writers-Athens

Life Member of: World Congress of Poets / World Academy of Arts and Culture ( [With a diploma of Honorary Doctorate Degree of Literature of WAAC.]

Member of W.L.S. (World Literature Society) – India

Life Member of IWA-USA (International Writers and Artists Association)

Life Member of U.P.L.I. United Poets Laureate International (USA)

Head of the Committee of Literature-poetry: of the Group UNESCO CLUB-ATHENS

Membro d' Honore of Societá Storica Catanese,

Membro of d'Honore of Accademia Ferdinandea, Catania.

Regular Member of Accademia Vesuviana-Napoli

Member of the Advisory Body of P.O.EL. (University of Ecumenical Hellenism)

Hon. Ph. D. of Universitas Justiniana Hellenikis Diasporas, Department of the

            “American Institute for Byzantine-Patristic Studies, Inc. ” - New York

Hon. Adviser of the Literary Magazine KOLKATA-India

Honorary Chairman of University Team of Theologians Researchers - Athens

LIFE MEMBER: of the Albanian writers and artists' Association, PEGASI. - Girokaster

  They have been published 71 of her books and Panagiota’ work is entertained in 39 anthologies Greek and foreign. Her work is presented through Greek and foreigner magazines and newspapers. They have been translated: Her book “MINOR THOUGHTS”, in English, while also in Serbian, with the title “Chrysalides”, and were published by an editorial house of Serbia, (ISBN 978-86-84201-47-0), in the frameworks of 38th International Festival of Poets, in Smederevo of Serbia, with translator Dragan Dragojlović, great Serbian poet, former minister of Religions. Similarly in 2008 it was published in Kostolak of Serbia from the editorial house Majdah with ISBN 978-86-85413-18-6 the book titled “AT THE LENGTH OF LOVE” in Serbian and was presented to the public of Serbia on 22 May 2009.  In Chinese was translated the “MURMURS of SMALL FLOWERS” by the great Chinese poet Hsu Chicheng. In Albanian,“the GALLOP of LIGHT BLUE HORSE”, by Kostas Gkazoni and Kristaq Shabani. The 52nd book “IN THE OPEN SEA OF BEAUTIFUL” publications “Odos Panos” as well as her 64^th book “Thirst for Sky” were translated by the Albanian famous writer ILIAJ BOBAJ, in Albanian language for circulation also in all the abroad albanophone communities. Also in Italian were published some of her poems in the book “Trilogy,” publication of  Edizioni Universale- Italy, by Mr. Giovanni Campisi.

   Also her poems were translated by important translators throughout the world, in English, French, Italian, Arabic, Turkish, Russian, Rumanian, Spanish etc. and are published in international magazines and newspapers. (Kafla, Notizie Pomezia, Eternity of India, The Albanian Gazetta, The moon light of Korea, Carta di poesia, The World Poets Quarterly, Voice of Kolkata, in the magazine Valissa of Italy, Majdah of Serbia, Perigramma of Danae Papastratou, and in magazines and newspapers of Serbia, Albania, China, India, etc). Her translation work the book “EXPLORING” of Choi Laisheung from English to Greek.

  She organizes international Congresses, annual international literary competitions, and up to now, she has participated as critic member to more than 39 literary contests in Greece and abroad. She is invited to represent her country Greece in International Festivals of Poetry. She has been honoured and still is honoured for her literary and cultural work by important  institutions of Greece and abroad (UNESCO, UPLI-USA, I.W.A. - USA, PEGASI-ALBANIA, ACADEMY OF SOCIAL CULTURAL AND NATIONAL PLANNING,  ACCADEMIA VESUVIANA-ITALY, Palermo, Catania, Napoli, Munchen, OLYMPIA-Greece, Municipality of Iliou-GREECE, Municipality of Elateias, Lamia, Larissa, Thessalonica, and Thassos etc, with more than 200 honorary diplomas, medals and discriminations).

   Invited by the Greek institutions of Munich, she taught poetry to the Greeks children at six big Municipal Schools and High Schools during the week “Greek Literature” under the shield of the Greek Ministry of Education. (May 2006)

   Also she was nominated on 28 December 2005, by the magazine “The International Poetry Translation and Research Centre”, as “THE INTERNATIONAL BEST POET OF THE YEAR 2005”, and on 2007 from the same institution, was granted a pecuniary reward  from “CHOI LAISHEUNG”, as the better international poetess.

   During 2014 was awarded by the same International Entity for the literary editions of the magazine KELAINO.

   Her religious poetry has been honoured two times from Italy, namely in 2008 with the medal of Saint Benedict.  Also during the same year the literary club “the CAFE of IDEAS” of Salamina-Greece granted to her the golden medal of Verginas, for her offer to the literature. She publishes yearly the anthology of the “Flame of Creation”, where she propounds new contemporary poets.

   From the year 2012 anthology and produce an annual Erotic Diary “Oh, Love”

   Her painting works and her hagiographies (Holy Byzantine Icons) adorn covers of books, rewards, invitations, magazines and some of her paintings with Greek subjects belong to private abroad collections. (Serbia, America, Italy etc.)

    She was nominated: Laureate Woman of Letters from U.P.L.I. for the years 2011-2012

    The first Award “Jupiter” from the 12 awards of the Olympus’ Gods was granted to her during the First Mediterranean International Poetry Festival of Larissa on 2011.

    Also during 2011 was awarded by “ALI ASLLANI” from University of Vlore, Albania.

   The poetess and Artist (fine Arts producer) believes in a much better and beautiful world, where will reign the love.

Name: Panagiota (Mrs.)

Surname: Zaloni

            

-----

           

About the translator (in Chinese)

   Hsu Chi Cheng’s Concise Biography of Art

Hsu Chi Cheng ----native of Pingtung County, Taiwan; born in 1939; LLB of  Soochow University ;later finished his studies at the Educational Institute of Kaohsiung Normal University. He was once an editor, a journalist, a military judge, a teacher as well as part-time director, leading member or guiding teacher to some mass organization of art and literature. He served as a teacher for 33 years, at No. 5 Vocational School, Higher Vocational College and The state-Run Middle School in succession. He has retired.

From his childhood, Mr. Hsu is fond of literature and writing. Since 1960 he started to publish his works, and most of his works are poems and prose, mainly depicting native land, idyllic life and nature, singing the praise of the brilliant side of human experience, based on humanity to encourage people to brace themselves up and be bent on doing good. He has published six collections of poems including the one titled Half Sky Birds and the other three collections printed –two of them in Chinese-English and one in Chinese-Greek. He has published six collections of prose including the one titled Excellent

Seedling. Many of his poems have been translated into English, Japanese, Greek and recorded in dozens of selections of poems. His prose works and plays have won prizes for times. His biography of art has been recorded in quite a few records of art and literature such as the List of Celebrities of The Republic of China, Who’s Who and 2000 Outstanding Intellectuals of the 21st Century both published by International Biography Centre, Cambridge, England. He was conferred an honorary doctorate of literature and one of the international best poets 2004 by The International Poetry Translation And Research Centre, was conferred also an honorary doctorate of literature by The U.S. World Academy of Arts and Culture, and was presented the commemorative prize by Literary Club “Xasteron”, Greece.

Mr. Hsu now specializes in reading and writing. Most of his poems are published in Chinese, English, Japanese or Greek both at home and abroad. He is at present the part-time adviser of Large Ocean Quarterly, special editor-in-chief of The World Poets Quarterly, president of the branch of Cai Hong Ying Pen Society, Australia. He is honorary member of Literature Club “Xasteron”, Greece.