Συγγραφέας: Νίκος Μίχαλος 12 / 6 / 2020
Ντελάλης: Ακούσατε, ακούσατε! Στο βιλαέτι ήρθε ένα μικρόβιο που δεν το πιάνει το μάτι κι αν σε τσιμπήσει, μπορεί να πεθάνεις. Λένε ότι ήρθε από την Κορώνη και γλιτώνει όποιος έχει μπάρμπα στην Κορώνη. Γι’ αυτό όλοι φυλαχτείτε, κρυφτείτε, πάρτε τα βουνά για να σωθείτε! Όποιος όμως συλλάβει το μικρόβιο, θα πληρωθεί καλά από τον πολυχρονεμένο μας Βεζίρη. Ακούσατε, ακοούσατε!
Χατζηαβάτης: Καλημέρα Καραγκιόζη, έμαθες για το μικρόβιο που δεν φαίνεται και κυκλοφορεί παντού;
Καραγκιόζης: Ναι, το είπε ο ντελάλης, αλλά τί με νοιάζει εμένα, άστο να κυκλοφορεί. Μόνο στην παράγκα να μην έρθει, δεν υπάρχει χώρος ούτε για κουνούπι.
Χατζηαβάτης: Τι λες μωρέ παλαβέ, αυτό το μικρόβιο είναι επικίνδυνο, αν σε ακουμπήσει σε σκοτώνει, μου φαίνεται το λένε κορωνιό.
Καραγκιόζης: Ρε Χατζηπαλαβιάρη, μήπως θες να πεις Μορφονιό; Κι αυτός μικρός είναι, δεν τον πιάνει το μάτι σου, είναι σαν μπάλα πέντε πόντους.
Χατζηαβάτης: Όχι, δεν εννοώ τον Μορφονιό, τ’ όνομα του μικροβίου νομίζω ότι είναι κορωνοϊός.
Καραγκιόζης: Δηλαδή είναι βασιλικό μικρόβιο, το λέει και η λέξη: Κορώνα – ιός, πρέπει να ’τανε κάποιος πρίγκιπας, τον καταράστηκε το παλάτι κι έγινε μικρόβιο.
Χατζηαβάτης: Βρε θεοπάλαβε, το λένε και οι γιατροί, ότι αν σε τσιμπήσει αυτό το μικρόβιο, παίζεται η ζωή σου κορώνα-γράμματα.
Καραγκιόζης: Και από μένα τί θέλεις πρωί-πρωί;
Χατζηαβάτης: Θέλω να βάλεις το μυαλό σου να δουλέψει και να το πιάσεις αν μπορέσεις, να μπει φυλακή ή να το σκοτώσεις, για να γλιτώσουμε τα χειρότερα. Ο Βεζίρης θέλει τη βοήθειά σου.
Καραγκιόζης: Καλά, πες του ότι θα βοηθήσω, αλλά θέλω εκατό λίρες αν πιάσω το μικρόβιο.
Χατζηαβάτης: Σύμφωνοι, αύριο θα σου φέρω προκαταβολή.
Καραγκιόζης: Φέρε όμως κι ένα ζευγάρι κιάλια νυχτός μαζί σου, τα θέλω για νυχτερινό έλεγχο.
Χατζηαβάτης: (Την άλλη μέρα) Ήλθα Καραγκιόζη και σου έφερα 30 λίρες, έχεις έτοιμο το σχέδιο για τον κορωνιό;
Καραγκιόζης: Όπως πας ρε Χατζηχαβιάρη, θα το πεις σε λίγο κοκοβιό το μικρόβιο. Λοιπόν, τώρα άκου το σχέδιό μου: 1) Όλοι θα βάλετε απόχη στην πόρτα σας, τα παράθυρα θα ’ναι κλειστά μέρα-νύχτα. 2) Εγώ θα το περιμένω εδώ με τη σφεντόνα, η Αγλαΐα με τον μπλάστρη και τα Κολλητήρια θα στήσουνε ξώβεργες να κολλήσει απάνω τους και μετά θα βάλω τη γάτα να το φάει. 3) Τις νύχτες θα βλέπω με τα κιάλια κι όταν το δω, θα το πιάσω απ’ τ’ αυτιά αμέσως και μετά θα το βάλω σε στάμνα σφραγισμένη για να το παραδώσω στο Βεζίρη να πάρω τις υπόλοιπες λίρες, αλλά μέχρι τότε καλού-κακού θα κάνετε όλοι τον άρρωστο, θα βογκάτε ψεύτικα, το μικρόβιο θα νομίζει ότι πεθαίνετε και θα πάει αλλού για φαί.
Χατζηαβάτης: Αυτά που λες Καραγκιόζη είναι θεοπάλαβα και μπορεί να μη γίνει τίποτα. Κάτι άλλο δεν έχεις να προτείνεις;
Καραγκιόζης: Πως, έχω, να μπείτε όλοι μέσα σε νάυλον σακούλα και ν’ αναπνέετε με καλαμάκι. Πήγαινε τώρα στον Βεζίρη να του τα πεις κι αν δεν συμφωνεί θα επιστρέψω την προκαταβολή.
Χατζηαβάτης: Καλά, πάω και θα ’ρθω το απόγευμα πάλι.
Καραγκιόζης: (Απόγευμα) Λοιπόν, τι έγινε, συμφώνησε με το σχέδιό μου;
Χατζηαβάτης: Ναι, συμφώνησε και σου στέλνει μία μικρή στάμνα για να το βάλεις μέσα το καταραμένο μικρόβιο.
Βεζίρης: (Δύο μέρες μετά στο Σαράι) Καλώς τον Καραγκιόζη, βλέπω έφερες γρήγορα τη στάμνα. Είναι μέσα το μικρόβιο;
Καραγκιόζης: Ναι πατσά μου, το ’χω μέσα ταπωμένο το άτιμο, αλλά δεν φαίνεται γιατί είναι αόρατο.
Βεζίρης: Βάι, βάι και πώς το ’πιασες ορέ διαόλου κάλτσα;
Καραγκιόζης: Το είδα με τα κιάλια της νύχτας που με αυτά βλέπεις σαν τη γάτα. Περίμενα και το ’πιασα όταν κοιμήθηκε. Το έχω εδώ, νάτο, δηλαδή μες στη στάμνα.
Βεζίρης: Μπράβο, παιδί μου Καραγκιόζη, έσωσες το βιλαέτι, πάρε τώρα τις υπόλοιπες λίρες κι ένα κουτί λουκούμια δώρο για τον κόπο σου.
Καραγκιόζης: Ευχαριστώ πατσά μου, φεύγω τώρα.
Βεζίρης: Να φύγεις παιδί μου κι αν σε χρειαστώ πάλι, θα σε ξαναφωνάξω. Να σ’ έχει καλά ο Αλλάχ!
Βεληγκέκας: Μια στιγμή Βεζίρη μου να δω τι έχει μέσα η στάμνα, μήπως λέει ψέματα ο Καραγκιόζης. (Ανοίγει τη στάμνα. Βγαίνει μια πεταλούδα και φεύγει).
Βεζίρης: Τι έκανες Βελή πασά; Έφυγε το μικρόβιο! Χάλασες τη δουλειά, σε λίγο θα ψόφαγε το μικρόβιο στη στάμνα.
Βεληγκέκας: Σε κορόιδεψε ο Καραγκιόζης πασά μου, είδες κι εσύ ότι ήταν μέσα μια πεταλούδα, να δώσει τις λίρες πίσω.
Βεζίρης: Βάι, βάι, θα τρελαθώ σήμερα, που είναι ο Χατζηαβάτης να μου εξηγήσει;
Χατζηαβάτης: Εδώ είμαι Βεζίρη μου, η πεταλούδα ήταν μέσα μαζί με το μικρόβιο. Το κόλλησε ο Καραγκιόζης στα φτερά της για να μην το χάσει, γιατί είναι αόρατο το μικρόβιο, θα ψόφαγε μες στη στάμνα από τη πείνα, αλλά ο Βελιγκέκας χάλασε το σχέδιο. Θα χρειαστούμε πάλι 100 λίρες για να το ξαναπιάσει ο Καραγκιόζης.
Βεζίρης: Τι θα κάνω μωρέ με σας, αν αρρωστήσει το βιλαέτι θα βρω μεγάλο μπελά από τον Σουλτάνο.
Καραγκιόζης: Πολυχρονεμένε μου Βεζίρη, να σου πω κάτι στο αυτί, δεν θα σε δαγκώσω, μη φοβάσαι.
Βεζίρης: όχι, αυτό δεν γίνεται. Πες το στον Χατζηαβάτη να μου το πει.
Χατζηαβάτης: Λέγε μου Καραγκιόζη στο αυτί. Τι να του πω;
Καραγκιόζης: Πες του Βεζίρη ότι το μικρόβιο θα ψοφήσει σε λίγες μέρες γιατί το λέει και η λέξη, ότι έχει μικρό-βίο, κατάλαβες; (Ο Χατζηαβάτης το λέει στον Βεζίρη).
Βεζίρης: Μπράβο μωρέ Καραγκιόζη, αν είναι έτσι, είμαι ήσυχος και θα το ντελαλήσω παντού ότι σωθήκαμε απ’ το μοβόρικο μικρόβιο. Πάρε κι ένα κουτί λουκούμια ακόμα, για τον κόπο σου. Άντε τώρα στο καλό κι αν σε χρειαστώ θα σε φωνάξω πάλι.
Καραγκιόζης: Ευχαριστώ πασά μου, γιατί γλίτωσα κι εγώ τη ζωή μου. Κι αν θα ’ρθουν άλλα μικρόβια, εγώ θα τα εξαφανίσω. Όσο για την πεταλούδα, μάλλον θα πάει από κει που ήρθε, δηλαδή στους εχθρούς του Σουλτάνου, εκεί στην Ευρώπη, ξέρεις εσύ, κι έτσι, μ’ έναν σμπάρο δυο τρυγόνια. Έφυγε από μας και θα ψοφήσουν αυτοί. Κι εμείς θα κοιμόμαστε ήσυχα από δω και πέρα.
Βεζίρης: Βάι, βάι, τι μυαλό είναι αυτό μωρέ Καραγκιόζης, ξυράφι! Τώρα πήγαινε στην παράγκα σου κι αύριο θα σου στείλω ένα ταψί μπακλαβάδες να φας εσύ και τα παιδιά σου.
Καραγκιόζης: Καλά, φεύγω κι ευχαριστώ για τον μπακλαβά, αλλά αν έλθει άλλο μικρόβιο στο βιλαέτι, ειδοποίησέ με και θα το τακτοποιήσω αμέσως. Κοιμήσου τώρα ήσυχος. Χατζατζάρη, έλα αύριο στην παράγκα να σε κεράσω μπακλαβά και να σου δώσω 2 λίρες για τον κόπο σου. Μωρέ να ’χα κάθε μέρα τέτοια τύχη μανούλα μου, θα πέρναγα ζωή και κότα!
Εδώ η παράσταση έλαβε τέλος! Ν. Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου