Απονομή Τιμητικής Περγαμηνής στην Ηρώ-Χρυσάνθη Αλεξανδράκη

Ηρώ-Χρυσάνθη Αλεξανδράκη

 Κυρία Ηρώ-Χρυσάνθη Αλεξανδράκη

 Το βιβλίο σας που στείλατε στο "ΚΕΛΑΙΝΩ" εκλέχθηκε από την Επιτροπή Ανάγνωσης και Αξιολόγησης του Περιοδικού   μας ανάμεσα στα καλύτερα αποσταλέντα σε μας βιβλία της χρονιάς.
 Σας προσκαλούμε σε μια εκδήλωση στις 6 Οκτωβρίου 2012 (11 π. μ.) στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Ιλίου, 2ος όροφος (Αγίου Φανουρίου 99, στάση Άγιος Φανούριος του 732 λεωφορείου).
Θα παρουσιάσουμε εν συντομία όλα τα διακριθέντα βιβλία και θ’ απαγγελθεί έργο σας μέσα από τις σελίδες του.
Η Επιτροπή θα σας απονείμει την τιμητική περγαμηνή του  "ΚΕΛΑΙΝΩ".
 

Σας περιμένουμε με χαρά.

Η Διευθύντρια του ΚΕΛΑΙΝΩ
 

Παναγιώτα Ζαλώνη

Στη σκιά της ζωής - Παναγιώτα Χριστοπούλου-Ζαλώνη

Στη σκιά της ζωής (Μυθιστόρημα)

Απόψε λοιπόν ξανατρέξαμε μες στο δικό μας όνειρο, κι οι δυο με μεγάλη λαχτάρα να βρεθούμε στο αχυρένιο σπίτι. Φτάσαμε την ίδια στιγμή, μ' αλίμονο δεν το καταφέραμε να μπούμε μέσα. Απλώναμε τα χέρια μας μα δεν πλησίαζαν τα δικά μου τα δικά του. Όλο κι απομακρύνονταν τα χέρια του Αλέξανδρου μέχρι που χάθηκε κι ο ίδιος μέσα σ' ένα σύννεφο και σ' έναν αγέρα δυνατό. Σαν άψυχο χτυπιόταν τα κορμί του μέχρι που χάθηκε μέσα στη γη. Ο ίδιος ο αγέρας έγινε ακόμη πιο σφοδρός και καταστροφικός. Διέλυσε το σπίτι που 'χαμε χτίσει με τις αχυρένιες μπάλες και σκόρπισε τ' άχυρα μέχρι τον ουρανό και ως τη θάλασσα. Κι έκλαιγαν οι γλάροι λες και ήταν Γκιώνηδες. 
Έκλαιγαν... δεν μπορούσαν να πετάξουν.

Και να πιο πέρα προς τα κει που ήταν η θάλασσα, μέσα από την αχυρένια λάσπη, προβάλλει μια γοργόνα με τη μορφή μου πληγωμένη και κλαμένη. "Που είναι ο Μέγας Αλέξανδρός μου;" φώναζε κι εσπάρασε... Κι οι γλάροι άρχισαν να κλαίνε, να κλαίνε ασταμάτητα.!!!!!

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΚΡΙΤΙΔΗ 
Περιοδικό "Αποστακτήριο του Λόγου και της Τέχνης"

«Στη σκιά της ζωής» ονομάζεται το νέο συγγραφικό έργο της Παναγιώτας Χριστοπούλου – Ζαλώνη. Για να πω την αλήθεια, αν και είχα την τύχη να διαβάσω πολλές φορές τις όμορφες ποιητικές της δημιουργίες, δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να γνωρίσω τον πεζό της λόγο. Βέβαια και εδώ οι ποιητικές παρεμβάσεις είναι συχνές και ουσιαστικές προσδίδοντας ένα διαφορετικό χρώμα στην εξέλιξη του μυθιστορήματος. Αν και οι ήρωες του βιβλίου είναι συγκεκριμένοι, κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη ο μεγαλύτερος πρωταγωνιστής του είναι η ίδια η ζωή. Η ζωή με τις χαρές της, τις λύπες της και τα απρόοπτά της. Η ζωή που έρχεται και φεύγει σαν μανιασμένος αέρας. Που περνά σαν όνειρο βιαστικό, για να δώσει τη σκυτάλη της στο νέο αίμα που βγαίνει από τα σπάργανα…

Χρονικά το μυθιστόρημα χωρίζεται σε δυο περιόδους. Το τότε, που σηματοδοτεί τις δεκαετίες του 50-60-70 και το σήμερα με όλες του τις παραμέτρους. Όμορφη ανάπλαση της ζωής του παρελθόντος στην επαρχία αλλά και σε μια Αθήνα πιο ήσυχη, αθώα, φιλική και ανθρώπινη, όπου πρωτοστατούσε η γειτονιά και οι ανθρώπινες σχέσεις. Όταν οι άνθρωποι ήταν φτωχότεροι, αλλά με κόπους και θυσίες κατάφερναν να στέκονται στα πόδια τους και να μεγαλουργούνε.

Η δεύτερη χρονική περίοδος περιγράφει το τώρα, αλλά με έντονο το στοιχείο της νοσταλγίας, της αναπόλησης αλλά και της πολιτικής διαμαρτυρίας για τη στάση των κυβερνώντων απέναντι στους Έλληνες πολίτες. Έντονο επίσης το κοντράστ της διαφορετικότητας ανάμεσα σε μια εποχή αγνότητας και αγάπης χωρίς ψηφιακή τεχνολογία και σε μια εποχή απόλυτου καταναλωτισμού και επιφανειακού σεξουαλισμού, όπου όλα εξαρτώνται από το χρήμα, την εξωτερική εμφάνιση και τα τηλεοπτικά πρότυπα.

Οι πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι άνθρωποι που κυνήγησαν το όνειρό τους και πέτυχαν, άνθρωποι που εγκλωβίστηκαν στις προλήψεις της γενιάς τους και άνθρωποι που άφησαν το πάθος τους να σιγοβράζει σε μια κατσαρόλα ώσπου αυτό τελικά εξατμίστηκε….

Όλα τα παραπάνω παρατίθενται στον αναγνώστη με έναν ζωηρό και χειμαρρώδη λόγο, όπως ακριβώς είναι και η συγγραφέας στην προσωπική της ζωή. Με την ίδια χάρη και σπιρτάδα θα μας κλείσει στο τέλος το μάτι, λέγοντάς μας ότι τίποτα από αυτά, που έχουμε διαβάσει δεν αποτελεί αυτοβιογραφικό στοιχείο. Είναι η απόλυτη αλήθεια; Λίγοι είναι σε θέση να γνωρίζουν… Ωστόσο αυτό που έχει σημασία για ένα μυθιστόρημα δεν είναι τα πρόσωπα, αλλά τα μηνύματα που θέλει να περάσει. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό επιτυγχάνεται απόλυτα…

Εκδόσεις : "Βεργίνα" Αφοί Ασημακόπουλοι Ο.Ε. 

Αιχμάλωτος Περιηγητής του Γεωργίου Χαριτωνίδη

Αιχμάλωτος Περιηγητής

Στην Τουρκία βρέθηκα στη ζωή μου δυο φορές, τη μια δεμένος ως αιχμάλωτος στις φυλακές των Αδάνων και της Αμάσειας. 

Την άλλη με φίλους και το εξπρές του μεσονυχτίου στην καρδιά μου. Την πρώτη μαινόταν ο πόλεμος γύρω μου. Την άλλη εντός μου...



Εκδόσεις : "Βεργίνα" Αφοί Ασημακόπουλοι Ο.Ε. 

Όταν Έπεσαν οι Μάσκες της Έψιλον Μι

Βιβλιοκριτική Νίκου Μπατσικανή, συγγραφέα, ποιητή, για το βιβλίο: "Όταν Έπεσαν οι Μάσκες"
 

Όλα τα είχε το ποτήρι: μέλι, γάλα, δάκρυα, αίμα, φαρμάκι, αλλά το ήπια μονορούφι, διαβάζοντας το καινούργιο μυθιστόρημα τής Έψιλον Μι. Όλα, κι αυτό είναι που... κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον τού αναγνώστη, από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σελίδα του.
Αποκριά, βλέπεις, το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η πρωτότυπη και καλοδουλεμένη ιστορία, και στον ξέφρενο ρυθμό τού Καρναβαλιού μπερδεύονται τόσο περίτεχνα οι σερπαντίνες τού βίου τής ηρωίδας, που καθιστούν αδύνατη την έξοδό της από τον κύκλο μιας νέας ελληνικής τραγωδίας, της σχετικώς πρόσφατης ελληνικής ιστορίας. Ακολουθεί, λοιπόν, όσα η μοίρα, αλλά και η μάνα της ύφαιναν για ’κείνη. 

Φοράει το που άλλοι τής επέλεξαν για τον πολύπαθο , τον οποίο παίζει υπομένοντας καρτερικά, παρ’ ότι δε γνωρίζει αν η δικαίωσή της -αλλά και η τιμωρία των ιθυνόντων- θα επέλθει κάποτε… όταν οι μάσκες θα πέσουν. 
Με στοιχεία ηθογραφίας τής περασμένων δεκαετιών ελληνικής επαρχίας, το βιβλίο δεν αρκείται σε αυτά. Δυνατοί ήρωες και συνεχής ροή γεγονότων, είναι τα συστατικά που κυριαρχούν, βασισμένα στις ανθρώπινες σχέσεις και στα πάσης φύσεως συναισθήματα. Έρωτες, εφηβικά , κοινωνικά πλαίσια, καθωσπρεπισμός, το τι θα πει ο κόσμος, και συμπληρώνουν το μοτίβο.
Από τότε που ο άνθρωπος είδε το φως τού ήλιου, μέχρι σήμερα, τα ίδια και τα ίδια…
Με κατάλληλους χειρισμούς, η συγγραφέας υφαίνει με μαεστρία το έργο της, κι έτσι το θέμα αναδεικνύεται περισσότερο. Οι διάφορες ίντριγκες, ο τρόπος ανάπτυξης, αλλά και ο καθαρός λόγος της, αποτελούν στοιχεία της σωστής δομής του βιβλίου, επίσης. Αυτό επιτείνεται και με το να φωτίζει τα συναισθήματα των ηρώων της έτσι, που φανερώνονται ακόμη και οι λεπτές αποχρώσεις τους, ενώ, ταυτοχρόνως, η δημιουργία τής κατάλληλης ατμόσφαιρας, τα παράλληλα γεγονότα και οι δευτεραγωνιστές παίζουν τους δικούς τους σημαντικούς ρόλους στην εξέλιξη. Όμως, καθώς όλοι γνωρίζουμε ότι οι λεπτομέρειες κάνουν ακόμα πιο ενδιαφέρουσα μια υπόθεση, η δημιουργός, τα συστατικά αυτά, τα χειρίζεται με δεξιοτεχνία, εντάσσοντάς τα όταν και όπου εκείνη κρίνει, γεγονός που κάνει πιο ελκυστική την πλοκή.

Ατόφια η Ζωή, σε μια πετυχημένη συγγραφική συνταγή.

Εκδόσεις : "Βεργίνα" Αφοί Ασημακόπουλοι Ο.Ε. 

Χρυσοκόκκινα μήλα της Ανθής Πιερίδη

Έξι νουβέλες, έξι ιστορίες, άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους κουβαλάνε τα δικά τους προβλήματα, τα εκθέτουν και προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τον αναγνώστη.

"Αυτός είναι ο κόσμος της Ανθής Πιερίδη, τον οποίο μας αποκαλύπτει στα «Χρυσοκόκκινα μήλα». Οι ήρωες, μικροί και μεγάλοι, μάχονται να επιβιώσουν, να ερωτευθούν, να δημιουργήσουν. Άλλοτε βγαίνουν κερδισμένοι και άλλοτε πάλι το κατεστημένο τους προσπερνά, ενώ το πέρασμα του χρόνου τους δικαιώνει. Η συγγραφέας πλάθει έναν κόσμο γεμάτο δύναμη, όραμα, προσφορά και ευαισθησία, ταξιδεύοντας τον αναγνώστη στα γεγονότα που διαμόρφωσαν την ελληνική κοινωνία από τον εμφύλιο μέχρι σήμερα. Στα κείμενά της η φύση είναι πάντα παρούσα. Άλλοτε σαν λουλούδι ευωδιάζει και άλλοτε σαν γλάρος πετά πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Για να πάει πιο ψηλά."

Τούλα Ρεπαπή, Χρυσοκόκκινα μήλα, www.diavasame.gr, Μάιος 2012

Εκδόσεις : "Βεργίνα " Αφοί Ασημακόπουλοι Ο.Ε.

" Κελαινώ " Καλοσώρισμα & Πλειάδες

Η παρέα  του  λογοτεχνικού  Περιοδικού "Κελαινώ"  καλοσωρίζει όλους τους φίλους ποιητές , λογοτέχνες , βιβλιόφιλους  και κριτικούς ....
  
λίγα ετυμολογικά  στοιχεία για μας σχετικά με τις ΠΛΕΙΑΔΕΣ

Στην αρχαία ελληνική μυθολογία, οι Πλειάδες ήταν επτά αδελφές, κόρες του Τιτάνα Άτλαντα και της Ωκεανίδας νύμφης Πλειώνης.

Στην Αστρονομία, οι Πλειάδες (γνωστές και ως Πούλια) είναι άστρα ενός αστρικού σμήνους, το οποίο βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού του Ταύρου, σε απόσταση 450 έτη φωτός, βυθισμένο σε ένα σύννεφο αερίου που του δίνει μια θαμπή αίγλη. Περιλαμβάνει τα αστέρια: Κελαινώ, Αλκυόνη, Ηλέκτρα, Μαία, Μερόπη, Στερόπη (Αστερόπη) και Ταϋγέτη. Καλύτερα διακρίνονται τα έξι από αυτά (Εξάστερον - Ξάστερον), αλλά και οι «γονείς»: Άτλας, Πλειώνη. Δημιουργήθηκαν πριν 100 εκατομμύρια χρόνια, περίπου.  

Η Κελαινώ έσμιξε με τον Τιτάνα Προμηθέα και γεννήθηκε ο Δευκαλίωνας.  Ο Τιτάνας Επιμηθέας έσμιξε με την Πανδώρα, και γεννήθηκε η Πύρρα. Ο Δίας ή ο Δευκαλίωνας έσμιξε με την Πύρρα και γεννήθηκε ο Έλλην (Μυθολογική Βιβλιοθήκη, τόμος Α΄, 1.49.1).

(Υπάρχουν κι άλλες εκδοχές του μύθου).

Νίκος Μπατσικανής

Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων «Κελαινώ».