Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΚΑΙ Η ΠΟΝΗΡΗ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ

Δημοσίευση κειμένου φίλου του ΚΕΛΑΙΝΩ

Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΚΑΙ Η ΠΟΝΗΡΗ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ

                               Συγγραφέας: Νίκος Ε. Μίχαλος

Μπάρμπα Γιώργης: Καλημέρα ανηψούδ.

Καραγκιόζης:            Βρε καλώς τον μπάρμπα.

Μπάρμπα Γιώργης: Άκουσα ορέ ανηψούδ ότι θα σκαπετήσεις πέρα μακριά σ’ ένα μέρος που

            το λένε Κιλινώ

Καραγκιόζης: Ναι μπαρμπούλη μου θα πάω ν’ αλλάξω λίγο τον αέρα μου.

Μπάρμπα Γιώργης: Να πας, με την ευχή μου, μπας και δεις προκοπή εκεί σιαπέρα. Σου ’φερα κι μια μουτζήθρα να πελεκάς στο δρόμο. Άμα φθάσεις όμως στείλε μου ένα σι….μες.

Καραγκιόζης:            Θα σου στείλω μπαρμπούλη μου μαζί με μια φωτογραφία μου με ζόμπι.

Μπάρμπα Γιώργης: Τι είναι αυτούνο ορέ; Καλικάτζαροι ή ξωτικά; Αν είναι στείλτα μου τα

Χριστούγεννα στο βουνό να τους δώσω γαλοπούλα κι άλλα, να στα φέρουνε. Άντε τώρα φεύγω να μη σε καθυστεράω.

Καραγκιόζης: Στο καλό μπάρμπα και να ρίχνεις καμιά ματιά και στην παράγκα μου, μη μου την

κλέψουν.

Μπάρμπα Γιώργης: Εντάξει ορέ, θα τηράω, κι άμα την πειράξει κανένας θα τον κάνω τούμπανο

στο ξύλο. Άντε καλό δρόμο να ’χεις, παένω.

Σταύρακας: Ρε αδελφάκι Καραγκιόζη δεν είσαι εντάξει. Μας την κάνεις γυριστή. Έμαθα ότι

μετοικάς στον Κολωνό, και δεν ειδοποιάς.

Καραγκιόζης: Όχι Κολωνό ρε Σταύρο, Κελαινώ.

Σταύρακας: Δεν έχει σημασία τ’ όνομα, η απόσταση μετράει ρε μάγκα, καθότι, Ταμπούρια,

Κολωνός, είναι κομμάτι μακριά. Με αντελήβεις; Εγώ όμως σαν φίλος ήρθα να σε χαιρετήσω και σου δίνω και το κομπολόι μου να περνάς την ώρα σου και να με θυμάσαι. Έλα να σε ασπασθώ σταυρωτά, διότι ως κουτσαβάκη δεν είναι εύκολο να ’ρχομαι να σε βλέπω. Ταύτα και σπάω. Ωρεβουάρ.

Καραγκιόζης: Εντάξει Σταύρο, αλεβρουάρ.

Νιόνιος: Γεια σου Καραγκιόζο. Τι βουρλισία είναι τούτη πάλι; Φεύγεις από το σπίτι σου και πας

σ’ ένα μέρος μακρινό που το λεν’ Κελαηδινώ;

Καραγκιόζης: Όχι Κελαηδινώ σιορ Διονύση, Κελαινώ το λένε, κι είσαι και μορφωμένος.

Νιόνιος: Και σε ποιον θα τραγουδάω τώρα, τζογούλα μου;

Καραγκιόζης: Πήγαινε στον Βεληγκέκα και τραγούδα του.

Νιόνιος: Άσε τις τσιριμόνιες, θα σ’ αποχαιρετήσω όπως ταιριάζει σε φίλο. Θα σου δώσω κι ένα

κουτί μαντολάτα για τον δρόμο. Εκεί ψηλά στο Κελαινώ θα ’ρθω μια μέρα να σε βρω που λέει και το τραγούδι.

Καραγκιόζης: Να ’ρθεις και να μου φέρεις κι άλλα μαντολάτα.

Βεληγκέκας: Άιντε ορέ Καραγκιόζη, τι κόλπα είναι τούτα πάλι, θα φύγεις από το Βιλαέτι;

Καραγκιόζης: Ναι πατσά μου, θα φύγω σίγουρα.

Βεληγκέκας: Και πώς θα φύγεις ορέ, χωρίς την άδεια του Βεζύρη;

Καραγκιόζης: Ορέ μανούλαμ’ τι έπαθα κι έχω ετοιμάσει και τον γάιδαρό μου ρε Βελή, πες στον

Βεζύρη ότι εκεί στο Κελαινώ έχει πλούσιους γαμπρούς για την Αϊτέ. Αν μου δώσει την άδεια να φύγω, θα της στείλω καμιά δεκαριά γαμπρούς να διαλέξει η χανούμισσα.

Βεληγκάκας: Καλά ορέ, θα πάω να το πω στον Βεζύρη, αλλά εσύ μην το κουνήσεις από δω.

Μορφονιός: Ουίτ Καραγκιόζη, ήλθα κι εγώ να σε χαιρετήσω. Σου ’φερα δέκα αβγά βρασμένα

και ένα κουτί εληές. Μου τα ’δώσει για σένα η μαμά μου. Γεια σου Καραγκιόζη, καλό ταξίδι.

Καραγκιόζης: Ορέ τύχη που την είχα σήμερα. Ας είναι καλά το Κελαινώ, μάζεψα το φαγητό της

εβδομάδας.

Θα τα πούμε πάλι. Γεια σας, γεια σας γεια σας…      Ν. Ε. Μ.