Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ





    Ακαδημίας και Γενναδίου 8- 10678 ΑΘΗΝΑ Τηλ: 2103834559 – Fax: 2103820062 E-mail: eel@otenet.gr     Website:    www.eel.org.gr Αθήνα

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016 και ώρα  7 μ. μ.
στην αίθουσα «Μιχαήλα Αβέρωφ» της ΕΕΛ, Ακαδημίας και Γενναδίου 8, 7ος Όροφος
Σας προσκαλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου
της Παναγιώτας Χριστοπούλου-Ζαλώνη
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΙΧΟΣ από τον 10ο αιώνα μέχρι σήμερα
Δοκιμιακή μελέτη

Χαιρετίζουν: Κώστας Καρούσος Πρόεδρος της ΕΕΛ

Ομιλούν για το βιβλίο: Η Φιλόλογος Μαρία Περατικού-Κοκαράκη
                                      Ο Λογοτέχνης Λάσκαρης Ζαράρης
                                      Ο Φιλόλογος  Χρήστος  Σκιαδαρέσης Μέλος της ΕΕΛ

Συντονίζει: Η Λογοτέχνης Ηρώ-Χρυσάνθη Αλεξανδράκη
       Μέλος της Επιτροπής Κρίσεως της ΕΕΛ

Αναπτύσσουν κεφάλαια του βιβλίου: Ο Λογοτέχνης Νίκος Μπατσικανής και
                                                              Η Λογοτέχνης Λένα Φατούρου

Απαγγέλουν ποιήματα τους που περιέχονται στο παρουσιαζόμενο βιβλίο
        οι ίδιοι οι δημιουργοί τους, εφ’ όσον παρευρίσκονται.

Ο Γιώργος Μαρινάκης, ο Χάρης Μελιτάς, ο Νίκος Μπατσικανής, η Λένα Φατούρου 
θα απαγγείλουν ποιήματα καταξιωμένων παλαιών ποιητών
από τον Πορφυρογέννητο έως τον Ελύτη
ΓΙΑ ΤΟ Δ. Σ.
            Ο Πρόεδρος της Ε.Ε.Λ.                                            Ο Γ.Γ. της Ε.Ε.Λ.
              Κώστας Καρούσος                                           Γιάννης Παπαοικονόμου

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016

ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ








Στις 2 Μαρτίου 2016, ώρα 7.00 μ. μ. η Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών
Γενναδίου 8, 7ος  όροφος,
παρουσιάζει την δοκιμιακή μελέτη της Παναγιώτας Χριστοπούλου-Ζαλώνη
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΙΧΟΣ από τον 10ο αιώνα έως σήμερα.
Να είμαστε όλοι οι φίλοι εκεί.
Θα διαβασθούν σημαντικά κεφάλαια της μελέτης  από:
την Ηρώ-Χρυσάνθη Αλεξανδράκη,
τον Νίκο Μπατσικανή, την Λένα Φατούρου
Κριτική του έργου από τον Λάσκαρη Ζαράρη και την Κύπρια Φιλόλογο
Μαρία Περατικού-Κοκαράκη.
Θα ακολουθήσει πρόσκληση και από την Ε.Ε.Λ.
Περισσότερα στην ιστοσελίδα του ΚΕΛΑΙΝΩ:   http://kelaino.blogspot.gr/


Για το βιβλίο γράφει η Φιλόλογος Μαρία Περατικού-Κοκαράκη: 


«Ἕκαστος τόν ἴδιον μισθόν λήψεται κατά τόν ἴδιον κόπον» 
Απ. Παύλος Κορινθίους Α΄
(Ο καθένας θα πάρει τον μισθόν του ανάλογα με το έργο που έκαμε).

   Κι ο Θουκυδίδης στον «Επιτάφιο» του Περικλή, λέει πως τα λόγια είναι εύκολο να ειπωθούν, να γίνουν έργα είναι δύσκολο!  Η Παναγιώτα Χριστοπούλου Ζαλώνη κάνει έργο που αποτυπώνεται στο χρόνο και δεν νοιάζεται για τις δυσκολίες και τον μόχθο.  Κάνει λογοτεχνικά όνειρα και τα πραγματώνει!  Βάζει στόχους λογοτεχνικούς και τους πραγματοποιεί!  Χτίζει, οικοδομεί με τις λέξεις, τις προτάσεις τον πεζό λόγο, τους στίχους το ποίημα, τον ποιητικό λόγο.  αρχιτεκτωνώντας το λογοτεχνικό οικοδόμημα!  Ένα τέτοιο οικοδόμημα και το βιβλίο της μελέτη – έρευνα με γενικό τίτλο «Ο ελληνικός στίχος».  Άρτια πρόσκληση η εμφάνισή του.  Στο εξώφυλλο δεσπόζει η εικόνα του βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ΄ του πορφυρογέννητου ο οποίος συνέθεσε τα έντεκα Εωθινά Εξαποστειλάρια, που ψάλλονται μόνο Κυριακές. για να δεθεί με το οπισθόφυλλο.  του οποίου ο λόγος προϊδεάζει και προσκαλεί τον αναγνώστη... για μια αναγνωστική διαδρομή.
   Στην αριστερή σελίδα πριν αρχινίσει η συγγραφέας να καταγράφει το πρώτο κεφάλαιο κάνει την αφιέρωσή της, που είναι συγκινησιακή αλλά δεν ξαφνιάζει όποιον γνωρίζει πως η κάθε μέρα της Παναγιώτας γεμίζει και προγραμματίζεται με άξονα την προσφορά προς όλους που ασχολούνται με τη λογοτεχνία, το περιοδικό «Κελαινώ», τα λογοτεχνικά της ημερολόγια με τίτλο «Αχ έρωτα»,  με τους λογοτεχνικούς της διαγωνισμούς, με τις εκδηλώσεις της στο δημαρχείο του Ίλιον και αλλού, πιότερο τις συναπαντήσεις – γνωριμίες των λογοτεχνών.  Λέει λοιπόν:  «Το κάθε κεφάλαιο τούτου του βιβλίου μπορεί να συμπληρωθεί με περισσότερες πληροφορίες για μια πλατύτερη γνώση γύρω από τα θέματα που παρουσιάζει και νομίζω πως μπορεί να βρει κανείς στα βιβλιοπωλεία επιμέρους μελέτες και εργασίες για κάθε Κεφάλαιο.
   Προσπάθησα να τα συμπτύξω σ’ ένα βιβλίο εύχρηστο από τους εργάτες της ποίησης και ιδιαίτερα τους αρχαρίους.  Οι ίδιοι αργότερα μόνοι τους, θ’ αναζητήσουν περισσότερες πληροφορίες για κάθε σχετικό με την ιστορία του Ελληνικού στίχου, τις αρχιτεκτονικές του, τα ρεύματα, τους μεγάλους αθάνατους δημιουργούς, τα μεγάλα ποιητικά θαύματα των αιώνων.
            Αφιερώνω λοιπόν το παρόν σύγγραμμα στους νεοεμφανιζόμενους ποιητές».
   Στις προτάσεις της, οι οποίες συντάσσουν τα κεφάλαια δεν γνωρίζουμε μόνο τους ποιητές που εκπροσωπούν τις διάφορες λογοτεχνικές σχολές ρεύματα μα και ποιήματά τους που δειγματίζουν τους σχετικούς ορισμούς και κανόνες.  Με τούτο τον τρόπο η γνώση γίνεται ουσιαστικότερη και δεν μένει μόνο θεωρητική αλλά και πρακτική.  Έτσι μπορεί να κατακτηθεί από τον καθένα, μα προπάντων από αυτόν που ενδιαφέρεται να υπηρετήσει την τέχνη της ποίησης ορθά και αποτελεσματικά.  Για να δημιουργήσει έργο όσο το δυνατό πιο «τέλειο» κατά τον Αριστοτέλη.
   Η έρευνα, μελέτη της Παναγιώτας Ζαλώνη απλώνεται μ’ ένα συμπυκνωμένο τρόπο, ώστε ο αναγνώστης να μην κουραστεί σε «χαμένες μεταφράσεις».  Ν’ αποκομίσει τα σημαντικά και ουσιαστικά.  Να κατακτήσει εκείνα τα «όπλα» που η στιχουργική τέχνη μαζί με το τάλαντο της ποίησης να τον καταστήσει δημιουργό και υπηρέτης της.
   Η δοκιμιακή της μελέτη – έρευνα χωρίζεται σε τέσσερα κεφάλαια με αφετηρία την ιστορική εξέλιξη του δεκαπεντασύλλαβου στίχου που χαρακτηρίζει τον τόπο μας.  Δίνει την ταυτότητά του αφού τον χρησιμοποίησε και το δημοτικό μας τραγούδι και όχι μόνο.  Κι όπως τον χαρακτήρισε ο Σεφέρης «το βαθύτερο κυμάτισμα της λαλιάς μας».  Η κρητική η εκκλησιαστική λογοτεχνία που κράτησε το φανό στο σκοτάδι της τουρκοκρατίας στο δεκαπεντασύλλαβο στηρίχτηκε.  Η Παναγιώτα Ζαλώνη στη μελέτη της μας γνωστοποιεί πως οι ρίζες του δεκαπεντασύλλαβου ξεκινούν απ’  την «ποίηση του Εμπεδοκλή» και άλλων αρχαίων συγγραφέων για να συνεχίσει ο Ρωμανός ο Μελωδός στους θρησκευτικούς του Ύμνους και στον Ακριτικό κύκλο.
   Η ιστορική τούτη αναδρομή, του δεκαπεντασύλλαβου που τον ακολουθεί η μουσικότητα δεν είναι μόνο γνωστική αλλά και ενθυμητική, νοσταλγική, συγκινησιακή.  Η αίσθηση της βυζαντινής πορφύρας την διαχέει εν γένει.
    Το δεύτερο κεφάλαιο με τίτλο «Νέα Λογοτεχνία – νέα ταυτότητα» μας καθοδηγεί στο αναγνωρίσιμο της ανανεούμενης ποίησης με την ολοκλήρωση και  καθιέρωσή της με «κανονισμούς».  Χαρακτηριστικά και θεωρίες δένονται απ’ τη συγγραφέα με τα ονόματα και αποσπάσματα του έργου των δημιουργών ποιητών – άλλων γνωστών κι άλλων όχι – απ’ τον πρώτο εκπρόσωπο της κρητικής λογοτεχνίας, σατιρικό ποιητή Στέφανο Σαχλίκη, Βιτσέντζο Κορνάρο, για ν’ ανοιχτούν οι ποιητικές ικανότητες στον Διονύσιο Σολωμό, Κωστή Παλαμά ως τους νέους, σημερινούς ποιητές,  Νίκο Μπατσικανή, Χριστίνα Καραγιάννη, Παναγιώτα Ζαλώνη, Μιλτιάδη Ντόβα κ.ά. στην εκφραστική του εξελιγμένου πια δεκαπεντασύλλαβου με πειραματισμούς και εφαρμογή νέων ρυθμών και μετρικά τεχνάσματα.  Κι όπως λέει ο νεαροχαμένος στα είκοσι δύο του χρόνια Βασίλης Κουρρής:  «σελ. 31»
   «Δεν γίνεται να γράφεις σήμερα με τον τρόπο που έγραφαν πριν από εκατό χρόνια, οι ποιητές, ούτε γίνεται να κλείνεις τα μάτια απέναντι στους ορμητικούς χειμάρρους, που όλοι μαζί μαζεύτηκαν στο μεγάλο ποτάμι, που λέγεται Μοντέρνα Ποίηση.
   Όταν όμως βλέπεις «ότι αυτό το ποτάμι τραβάει στραβό δρόμο και πάει να σε ρίξει στο βάραθρο δίχως πάτο, ζητάς να πιαστείς από κάποιο γερό κλαρί, κι αυτό είναι η ακατάλυτη φύτρα της παράδοσης από τον Όμηρο κι ίσαμε τον Ελύτη.

             Έτσι ψηλαφίζοντας το χτες, βρίσκεις το δρόμο για το Αύριο...»
   Ο νέος λοιπόν αναγνώστης θα εντρυφήσει.  Κάποιοι θα ξανά θυμηθούν τους όρους της ομοιοκαταληξίας, τα μέτρα, τα ονόματα των στίχων ιαμβικός, τροχαϊκός αναπαιστικός, δακτυλικός κ.λ.π.   Ο χρόνος να γίνεται τροχός νοητού μεταφορικού μέσου και «ξεναγός» ώστε να τρέχει μαζί με την εξέλιξη του στίχου.  Να ονοματίζεται δέκατος και δέκατος τέταρτος αιώνας και να φτάνει ως τα σήμερα...  Η γνώση ανοίγει τα παραθυρόφυλλα και τις πόρτες.  Η αισθητική της ευχαρίστησης τον ακολουθεί.
   Το τρίτο κεφάλαιο τιτλοφορείται «στιχουργικές φόρμες ποίησης».  Σε τούτες τις σελίδες δεν θα αποκτήσει γνώση μόνο ο νέος αναγνώστης μα κι ο ώριμος.  Θαύμασα εδώ το γνωστικό επίπεδο μα και την υπευθυνότητα και τη σοβαρότητα της συγγραφέως.
   Τραπεζομάντηλο που κεντιούνται όλα τα είδη της ποίησης τα οποία προκαλούν τον κάθε ταλαντούχο ποιητή να αναμετρηθεί μαζί τους.  Και πολλοί νέοι ποιητές τολμούν να εργαστούν να παιδευθούν ώστε να δημιουργήσουν με κανονισμούς, με αριθμό συλλαβών, με επαναλαμβανόμενους στίχους, με αριθμό στροφών κ.ά.  ποιητικά είδη.  Αυτή η «ανατρεπτικότητα» στην μοντέρνα ποίηση θα ταράξει, θα ερεθίσει και συνεπώς θα δημιουργήσει παραστατική, εικονοπλαστική ποίηση.  Θα τικετάρει με τα δεκαεννέα της είδη, τα οποία αναλύονται απ’ τη Παναγιώτα Ζαλώνη τη νεοτεριστική απελευθερωμένη ποίηση απ’ τον Όμηρο, τον Ελύτη ως τους σημερινούς ποιητές που με σκληρό τρόπο, στους σημερινούς, χαλεπούς και αντιδεολογικούς στείρους και αποξηραμένους καιρούς μάχονται με τον κονδυλοφόρο, μολύβι, πένα, πληκτρολόγιο του υπολογιστή να ανατρέψουν τούτες τις συνθήκες της κρίσης, που απειλούν τον κοινωνικό ιστό και τις σχέσεις των ανθρώπων.  Γιατί η ποίηση είναι επανάσταση!  Εξέγερση!  Είναι λάβαρο αντίστασης στη φθορά!  Είναι στάση ζωής και δρόμος δημιουργίας και προόδου!
   Το τελευταίο κεφάλαιο με τον τίτλο «Ποιητικά ρεύματα και σχολές» ξεκινά με τα ονόματα των μεγάλων – γνωστών δημιουργών της αρχαιότητας:  Όμηρο, Θεογένη, Πίνδαρο, Οβίδιο, Δάντη, Σαίξπηρ.  Αναμφισβήτητα πνεύματα. Μαζί τους παραθέτει τις αρχετυπικές μορφές από τα έπη, την τραγωδία, κωμωδία, διθυράμβους, επιγράμματα κ.ά.  Κατά συνέπεια στη συνέχεια αναφέρονται απ’ την Παναγιώτα Ζαλώνη οι σχολές της ποίησης όπως «ιστορικοκοινωνικά» εξελίχθηκαν.  Εμβληματικά δίνονται οι ονομασίες τους.  Συνοπτικά τα χαρακτηριστικά τους κι η ιστορική τους διαδρομή.  Ονοματίζονται κάποιοι από τους εκπροσώπους τους με αποσπασματικά δείγματα της γραφής τους.  Μ’ αυτά και με αυτά οι αναγνώστες νιώθουν την ομορφιά και τον ενθουσιασμό του «ταξιδιού».  Ένα ταξίδι που έχει προσφέρει δώρα αισθησιακά, ανανεωτικά, όπως διατρέχει τη σχολή του ρομαντισμού, του παρνασσισμού, του συμβολισμού, της παραδοσιακής ποίησης, υπερρεαλισμού, μυστικισμού, της νεότερης ποίησης, της μοντέρνας ποίησης.
   Η όλη μελέτη της συγγραφέας αποκτά μιαν αμιγώς θεωρητική και πρακτική διάσταση, την οποία κλείνει με ανθολογημένα ποιήματα της γενιάς του 2000 και μετά.  «Ποιήματα για τη μελέτη της στιχουργικής των συγχρόνων δημιουργών», όπως θα γράψει για να δημιουργήσει συνθήκες παρότρυνσης.
   Τούτο εκφράζει κι αναδεικνύει την άπλετη αγάπη της Παναγιώτας Ζαλώνη όχι μόνο για την ποίηση αλλά γενικά και για το όλο λογοτεχνικό έργο που υπηρετεί και επιτελεί. σκεπτόμενη πάντα και τους άλλους και πιότερο τους νέους δημιουργούς.  Είναι η ζωή της όλη, οι σκέψεις, οι απόψεις της ένα εργαστήρι παραγωγής ιδεών, στόχων και σκοπών.
   Γι’ αυτό και το όλο εγχείρημά της το κλείνει με το μικρό ανθολόγιο παρουσιάζοντας νέους – ίσως και στους πολλούς άγνωστους – ποιητές.  Η Παναγιώτα Ζαλώνη έχει στόχο γράφοντας το βιβλίο της να ανατρέψει εκείνο το «μετά θάνατον».  Ταυτόχρονα ν’ ανοίξει τις πόρτες της μοναξιάς που γεύονται οι ποιητές.  Να ενθαρρυνθούν και να συνεχίσουν τον δύσκολο δρόμο της Ποίησης.
   Ευδόκιμος ο επίλογος της όλης μελέτης, πρόσφορος και προσοδοφόρος ολοκληρώνει το «ποιητικώς φέρεσθαι», το «ποιητικώς ευθύνεσθαι» της όλης προσωπικότητας της συγγραφέας:  «Ο αναγνώστης του παρόντος και γιατί όχι ο μελετητής του μέλλοντος, θέλουμε να έχουν μέσω αυτών μια πολύ σημαντική πληροφορία για τα θέματα και την διάρθρωση των λέξεων στο στίχο, των ελληνικών ποιημάτων».

                                                                                    Μαρία    Περατικού-Κοκαράκη
Νοέμβρης 2015

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016

Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΚΑΙ Η ΠΟΝΗΡΗ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ


Δημοσίευση κειμένου φίλου του ΚΕΛΑΙΝΩ



Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΚΑΙ Η ΠΟΝΗΡΗ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ
                               Συγγραφέας: Νίκος Ε. Μίχαλος


Μπάρμπα Γιώργης: Καλημέρα ανηψούδ.
Καραγκιόζης:            Βρε καλώς τον μπάρμπα.
Μπάρμπα Γιώργης: Άκουσα ορέ ανηψούδ ότι θα σκαπετήσεις πέρα μακριά σ’ ένα μέρος που
            το λένε Κιλινώ
Καραγκιόζης: Ναι μπαρμπούλη μου θα πάω ν’ αλλάξω λίγο τον αέρα μου.
Μπάρμπα Γιώργης: Να πας, με την ευχή μου, μπας και δεις προκοπή εκεί σιαπέρα. Σου ’φερα κι μια μουτζήθρα να πελεκάς στο δρόμο. Άμα φθάσεις όμως στείλε μου ένα σι….μες.
Καραγκιόζης:            Θα σου στείλω μπαρμπούλη μου μαζί με μια φωτογραφία μου με ζόμπι.
Μπάρμπα Γιώργης: Τι είναι αυτούνο ορέ; Καλικάτζαροι ή ξωτικά; Αν είναι στείλτα μου τα
Χριστούγεννα στο βουνό να τους δώσω γαλοπούλα κι άλλα, να στα φέρουνε. Άντε τώρα φεύγω να μη σε καθυστεράω.
Καραγκιόζης: Στο καλό μπάρμπα και να ρίχνεις καμιά ματιά και στην παράγκα μου, μη μου την
κλέψουν.
Μπάρμπα Γιώργης: Εντάξει ορέ, θα τηράω, κι άμα την πειράξει κανένας θα τον κάνω τούμπανο
στο ξύλο. Άντε καλό δρόμο να ’χεις, παένω.
Σταύρακας: Ρε αδελφάκι Καραγκιόζη δεν είσαι εντάξει. Μας την κάνεις γυριστή. Έμαθα ότι
μετοικάς στον Κολωνό, και δεν ειδοποιάς.
Καραγκιόζης: Όχι Κολωνό ρε Σταύρο, Κελαινώ.
Σταύρακας: Δεν έχει σημασία τ’ όνομα, η απόσταση μετράει ρε μάγκα, καθότι, Ταμπούρια,
Κολωνός, είναι κομμάτι μακριά. Με αντελήβεις; Εγώ όμως σαν φίλος ήρθα να σε χαιρετήσω και σου δίνω και το κομπολόι μου να περνάς την ώρα σου και να με θυμάσαι. Έλα να σε ασπασθώ σταυρωτά, διότι ως κουτσαβάκη δεν είναι εύκολο να ’ρχομαι να σε βλέπω. Ταύτα και σπάω. Ωρεβουάρ.
Καραγκιόζης: Εντάξει Σταύρο, αλεβρουάρ.
Νιόνιος: Γεια σου Καραγκιόζο. Τι βουρλισία είναι τούτη πάλι; Φεύγεις από το σπίτι σου και πας
σ’ ένα μέρος μακρινό που το λεν’ Κελαηδινώ;
Καραγκιόζης: Όχι Κελαηδινώ σιορ Διονύση, Κελαινώ το λένε, κι είσαι και μορφωμένος.
Νιόνιος: Και σε ποιον θα τραγουδάω τώρα, τζογούλα μου;
Καραγκιόζης: Πήγαινε στον Βεληγκέκα και τραγούδα του.
Νιόνιος: Άσε τις τσιριμόνιες, θα σ’ αποχαιρετήσω όπως ταιριάζει σε φίλο. Θα σου δώσω κι ένα
κουτί μαντολάτα για τον δρόμο. Εκεί ψηλά στο Κελαινώ θα ’ρθω μια μέρα να σε βρω που λέει και το τραγούδι.
Καραγκιόζης: Να ’ρθεις και να μου φέρεις κι άλλα μαντολάτα.
Βεληγκέκας: Άιντε ορέ Καραγκιόζη, τι κόλπα είναι τούτα πάλι, θα φύγεις από το Βιλαέτι;
Καραγκιόζης: Ναι πατσά μου, θα φύγω σίγουρα.
Βεληγκέκας: Και πώς θα φύγεις ορέ, χωρίς την άδεια του Βεζύρη;
Καραγκιόζης: Ορέ μανούλαμ’ τι έπαθα κι έχω ετοιμάσει και τον γάιδαρό μου ρε Βελή, πες στον
Βεζύρη ότι εκεί στο Κελαινώ έχει πλούσιους γαμπρούς για την Αϊτέ. Αν μου δώσει την άδεια να φύγω, θα της στείλω καμιά δεκαριά γαμπρούς να διαλέξει η χανούμισσα.
Βεληγκάκας: Καλά ορέ, θα πάω να το πω στον Βεζύρη, αλλά εσύ μην το κουνήσεις από δω.
Μορφονιός: Ουίτ Καραγκιόζη, ήλθα κι εγώ να σε χαιρετήσω. Σου ’φερα δέκα αβγά βρασμένα
και ένα κουτί εληές. Μου τα ’δώσει για σένα η μαμά μου. Γεια σου Καραγκιόζη, καλό ταξίδι.
Καραγκιόζης: Ορέ τύχη που την είχα σήμερα. Ας είναι καλά το Κελαινώ, μάζεψα το φαγητό της
εβδομάδας.
Θα τα πούμε πάλι. Γεια σας, γεια σας γεια σας…      Ν. Ε. Μ.

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2016

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ







16ος Ετήσιος (2016) Διεθνής Διαγωνισμός Ποίησης,
του Λογοτεχνικού περιοδικού «Κελαινώ»

Θέμα: Στα στενά της ανέχειας

Συμμετοχή μ’ ένα ποίημα, (ανέκδοτο και αδημοσίευτο οπουδήποτε), γραμμένο σε ηλεκτρονικό υπολογιστή , (γραμματοσειρά Times New Roman No 14) στη Νεοελληνική, σε οποιαδήποτε μορφή ποιητικής έκφρασης, όχι περισσότερο  από 32 στίχους, χωρίς οι στίχοι να είναι σε διπλό διάστημα και οπωσδήποτε  μόνο μία σελίδα Α4 το γραπτό σας.
Στέλνετε τις συμμετοχές σας, σε τέσσερα (4) αντίτυπα, με απλό ταχυδρομείο (όχι συστημένο) έως 31 Μαΐου 2016 (σφραγίδα Ταχυδρομείου) προς:

Κυρία Παναγιώτα Ζαλώνη,
Ζαλόγγου 16,
Ίλιον, 131 23, Αθήνα.
Για τον Ποιητικό διαγωνισμό. 

Ως αποστολέα βάζετε το ψευδώνυμό σας και όχι τα πραγματικά σας στοιχεία. 
Στο φάκελο αποστολής εσωκλείετε κι ένα μικρότερο κλειστό φάκελο, όπου είναι γραμμένο, απ’ έξω, το ψευδώνυμό σας (μονολεκτικό) και μέσα, σε χαρτί, γραμμένα  (όχι χειρόγραφα):  ψευδώνυμο, ονοματεπώνυμο, τίτλος ποιήματος, e-mail, σταθερό τηλέφωνό και την πλήρη ταχυδρομική διεύθυνσή σας.
Το ποίημα, μέχρι 32 στίχους, με σωστή ορθογραφία και σημεία στίξεως, να είναι γραμμένο σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, στη μία πλευρά της σελίδας, όπου πάνω δεξιά αναγράφετε το ψευδώνυμο, χωρίς  φωτογραφίες, ζωγραφιές κλπ.  Μη συνοδεύετε τα στοιχεία σας με βιογραφικό, λειτουργεί αρνητικά.
Τα αποσταλλέντα έγγραφα δεν επιστρέφονται, η δε κρίση της επιτροπής του διαγωνισμού θεωρείται οριστική.
Για περισσότερες πληροφορίες: Παναγιώτα Ζαλώνη: τηλ. 2105026859 (10.00 - 12.00), καθημερινές.

                                                Από τη Διεύθυνση του ΚΕΛΑΙΝΩ